Tanrım! benim cesaret edipkonuşamadığım o çocukla tanışacaktı ve ben haftalardır kendimi ne kadar hazırlamaya çalışsam da -özellikle de jaeminin bahsettiğiiş için- konuşmaya kesinlikle hazır hissetmiyordum.
***
Arkasına bakmadan giden Jaemin, heyecandan ve stresten titreyen benden bihaberdi. Yarım saat önce terden ve yorgunluktan nefes alamaz hâle gelen bedenim, sanki hiç o pratikleri yapmamış, damla damla terler dökmemiş, nefes alamaz hâle gelmemiş gibi dinçti.
"Jaemin dur!" sessiz uyarımı dinlememişti. Arkasına bile bakmadan, doğrudan belirlediği rotası olan oğlanın yanına hızlı hızlı adımlıyordu. Çoktan ona doğru geldiğimizi anlayan ve bize bakan büyük kahverengi gözlere sahip, ilk defa bu denli yakından gördüğüm çocuk şaşırmıştı. Çekingenlikle dudaklarını ısırması ile tüm dikkatim oraya kayarken, önce yavaşlamış ardından durmuştu adımlarım. Jaemin çocuğun hemen yanındayken ben beş adım kadar uzaklarında kalıyor ve aklımı karıştıran esmer çocuğu izliyordum.
"Sesine hayran kaldım." karşımda gözlerini şaşkınlıkla açmış, böyle giriş yapan bir yabancıya çekinerek bakan esmer oğlan - haklı olarak- , utançla başını öne eğip gülümsemişti. O kadar tatlı gülümsemişti ki bunu çekebilirdim. evet evet. minik gülümsemesini çekip fotoğraflayabilirdim.
O minik burnunu buruşturup, esmer tenine rağmen al al olan yanakları o kadar ısırmalık duruyordu ki bu görüntüye saatlerce bakabilirdim.
"Çok teşekkür ederim." Jaemin selam bile vermeden dan diye giriş yapmaya başlamıştı. Ben henüz yanına gelip susturamadan benden önce davranmıştı. Tam anlamıyla, açmıştı ağzını yummuştu gözünü.
"Bizimle birlikte çalışmaya ne dersin? Gerçekten tek eksiğimiz sensin ve bence senin de tek eksiğin biziz. Sesin çok güzel. Biz -yani benle şu arkamda ki çocuk- senelerdir stajyer olarak çalışıyoruz ve ne zamandır aradığımız o eksikliğin sen olduğunu düşündük. Lütfen kabul et bizimle çalışmayı. Her müzik yapan kişinin hayali olan şeyi birlikte yapabiliriz. Birlikte çıkış yapabiliriz ve kendimizi daha da geliştirebiliriz. Ahh lütfenn. "
İki elinin de avuçlarını birbirine bastırıp hâlâ ismini öğrenemediğimiz yabancıya bakıyordu Jaemin. "Şey doğruyu söylemek gerekirse ben ne diyeceğimi bilmiyorum, böyle birden.." Gözlerimi kapatıp Jaemin'in gerçekliğini sorgulamıştım. Realist davranmalı, tanışmak için bile olsa bir plan ya da hoş bir giriş yapmalıydı. Ama o, anın verdiği heyecandan ve gerçekten eksiğimizi bulduğu şeyi kaybetmemek pahasına düşüncesizce bir giriş yapmıştı. Eh bunu da esmer çocuğun o güzel sesinden dolayı hoşgörmüştüm.
Lafa girecek olan Jaemin'in yanına adımlayıp kısaca susması için kolunu sıktığım zaman lafa girme vaktimin geldiğini anlamış, boğazımı temizleyip gözlerine bakmıştım esmer olanın. Bacaklarım titremişti bana dönen bakışlarıyla yine de kendimde konuşacak gücü bulduğumda kahverenklerine bakarak konuşmaya başlamıştım.
"Öncelikle merhaba ben Jeno ve bu da arkadaşım Jaemin." durmuştum çünkü beni durdurmuştu. "Bende Haechan, memnun oldum Jeno."
Haechan..
Haftalardır duymak istediğim şey bu gibi sevinmiştim. Hiç saklama gereği duymadan 32 diş gülmüştüm Haechan'a.
İsmi güzeldi, kendi de. Sesi.. işte o bambaşka güzeldi, melek gibiydi.
"Memnun oldum Haechan. Hoş bir giriş olmadı evet farkındayım ama sıcak bir şeyler içip bu konuyu baştan, detaylıca konuşmaya ne dersin?"
Dudaklarını birbirine bastırmış, ben ve Jaemin dışında her yere bakıyordu. Biraz tedirgin olmuş, biraz da meraklı gibiydi ama daha çok düşünceli duruyordu. Üzerine gitmek istememiştim. ayaküstü konuşulacak şeylerden bahsetmiyorduk sonuçta. Ne olursa olsun bir iş, ortaklık teklifi gibi bir şeydi. Detaylıca düşünüp bize güvenmeli, bizim de onun güvenini sağlamamız lazımdı.
Bir süre daha ben ve Jaemin'in meraklı bakışları altında bizi incelemiş ve başını sallamıştı. "Pekala sadece konuşmak ve bu olayın ne olduğunu öğrenmek için kabul ediyorum. Sonrasına sonra bakacağım. Lütfen yanlış anlamayın kabul etmedim çünkü." Gülümsemiş yanımdaki jaemin'e bakmıştım. Daha doğrusu bakacakken hızla karşımdaki bedene- Haechan'a- sarıldığını görmüştüm. "Oldu bu iş. Harika olacak!!" ardından geri çekildiğinde sevinçle ellerini birbirine sürtüp bana dönmüştü.
Haechan ne kadar belli etmemeye çalışsa da deli arkadaşımın ani hareketlerine gülmüştü.
"Hayır hayır, sadece düşüneceğim dedim."
"Olsun bu da bir başlangıç ben inanıyorum harika olacağız!"
Gülerek başını iki yana sallayan Haechan çantasını toplamaya başlamıştı. Onu beklerken Jaemin bana bir şeyler anlatmaya başlamıştı ama titizlikle gitarını yerleştiren esmer oğlandan gözlerimi alamamıştım.
Şuan için tek umudum bunu kabul etmeseydi. kabul edeceğine güveniyordum aslında ama emin değildim. Sokakta çalmak ona daha iyi geldiği söyleyerek reddebilirdi ya da buna hazır olmadığını öne sürebilir, bizden rahatsız olup uzak durmamız isteyebilirdi. Şuan için sadece kabul etmesini umacaktım. Aksi olup bizi redderse de peşini bırakmaya hiç niyetim yoktu, bu minik burunlu, hoş esmer oğlanı.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
