Cellattan:
Gözümü açtığımda hastanedeydim. Başımda sarı saçlı mavi gözlü bir kız vardı...aynı papatya gibiydi. Kız bana dönüp gülümsedi ve konuşmaya başladı.
Cem: nasılsınız deniz bey
Cel: cellat ismim cellat
Cem: ben kimlikte görünce deniz sandım özür dilerim.
Cell: sorun değil. Ben ne kadar kalıcam burda?
Cem: 1 ay
Cel: imkansız ben askerim imkansız benim gitmem lazım
Cem: kusura bakmayın cellat bey ama gidemezsiniz
Cel: sevgilimi aramam lazım
Cem: buyrun telefonum ama hızlı olun
Kafamı sallayıp cereni aradım.
Cel: ceren benim cellat .....hastanesindeyim hızlıca gel
Cer: tamam
Kapatıp telefonu doktora verdim.
Cel: şey teşekkür ederim
Cem: adım cemre
Cel: tanıştığıma memnun oldum
1 saat sonra
Ceren sonunda gelmiştik ama sanki bir şey var gibi hadi hayırlısı.
Cer: cellat ayrılalım
Cel: anlamadım
Cer: ben senin yolunu gözlemek istemiyorum. ben asker yari olmak istemiyorum. Askerlik saçma bir şey.
Cerenin dediklerinden Sonra gözümden yaşlar süzülmeye başladı. Kafamın içinde"askerlik saçma bişey" yankılanıyordu.
Cem: lan sen nasıl bir varlıksın askerlikmi saçma!! Askerler, şehitlerimiz, mehmetçiklerimiz olmasa sen özgürce dolaşamıycaktın. Askerler olmasa sen ülkende mutlu yaşayamayacaktın. Onlar olmassa belki sen ben daha milyonlarcası ölürsünüz. Ben varya ben şu meşhur CEMRE SOLMAZ bende ŞEHİT KIZIYIM!! Belki bu çocuk annesinden ayrı babasından ayrı ama kimin için bizim için. CELLAT VE MİLYONLARCA ASKERE TEŞŞEKKÜR MİNNET BORÇLUYUZ!!
Cemre bana bakı ve gülümseyerek önümde diz çöküp konuşmaya başladı.
Cem: teşekkür ederim cellat bize mutluluğu huzuru verdiğiniz için teşekkürler.
Cemreyi ayağı kaldırıp göz yaşlarını sildim.
Evet günün sorusu....
İmkansıza inanırmısınız??
Oy verip yorum yapmayı unutmayın😇💞
