Un camiño cheo de historias (galego)

2° Etapa: Portomarín - Palas de Rei

O primeiro día foi máis difícil do que cría que ía ser, pero iso non faría que decidira volver á casa sen chegar primeiro a Santiago. Tiña a esperanza que o segundo día fose mellor.

— Bo camiño! — exclamou un peregrino

— Bo camiño! — contestou Sabela

— Anxo, viste que sacou unha pedra da mochila e a deixou no hito de pedra (un dos indicadores típicos do camiño de Santiago). Por que o fará? — preguntou Sabela en voz baixa

— É un ritual que fan algúns peregrinos — respondeu o peregrino

— Un ritual?

— Si, antigamente o seu obxectivo era indicarlle aos peregrinos que pasaban por ese lugar, que ían polo camiño correcto. Na actualidade cambiou un pouco o sentido desta tradición. Agora deixar unha pedra simboliza unha mostra de arrepentimento.

— Grazas. Son Sabela e el é o meu irmán.

— Encantado. Eu son Xoán. Con esta é a terceira vez que fago o camiño de Santiago. Fixen dúas veces o camiño francés e unha vez o camiño primitivo. Tedes algunha pregunta sobre outro ritual ou símbolo do camiño ?

— Encantado. Chámome Anxo. Vin que moita xente leva colgado unha vieira ao pescozo. Esa vieira significa algo? — preguntou Anxo

— Depende a quen lle preguntes, ten un significado diferente. Algúns din que a vieira utilizábase como vaso natural. Os peregrinos que chegaban a Santiago as recollían para beber nos ríos no seu camiño de regreso. Outros din que a vieira é un símbolo do camiño de Santiago pola lenda do milagre do Apóstolo, aínda que tampouco hai unha única lenda.

— Unha lenda?

— Vouche contar a lenda que máis me gusta. Un cabaleiro, mentres paseaba pola praia, viu aproximarse unha barca. Esa barca naufragou e o cabaleiro decidiu axudar aos náufragos. Cabalgou entre as augas ata que unha ola xigante arrastrouno ao fondo do mar. Véndose perdido, pediu axuda a Deus e nese instante, sentiu unha forza sobrenatural que o enviou á beira do mar. Cando se viu a salvo e en terra, acercouse á barca e viu que o que transportaba eran os restos do Apóstolo Santiago. O cabaleiro e o seu cabalo estaban completamente cubertos de vieiras. A salvación do cabaleiro considerouse un milagre do Apóstolo e desde ese momento a vieira converteuse nun símbolo do camiño de Santiago.

Cando remataron de preguntarlle todas as dubidas que tiñan sobre símbolos e rituais do camiño, chegaron a Palas de Rei e alí decidiron ir a un bar e ao irse deixaron unha cruz que fixeran con ramas recollidas no camiño.

— De onde vén este ritual? — preguntou Sabela

— O orixe non se coñece, pero pensase que se fai coa intención de deixar constancia de que se pasou por ese lugar ou para honrar a morte dun ser querido.

— E ti por cal das dúas o fas?

— As dúas, pero sobre todo pola segunda. Fago este camiño en honor da miña avoa que sempre desexou facelo, pero por cuestións de saúde non puido.