Aware | hyunlix

Seni kaybedecek miyim?~15

Çok beklettim mi ? ")

Heh bir de ben kaos maos dedim de hevesiniz kacmasin o kadar cok kaos yok finale yaklasiyoruz

Iyi okumalarr

☁

"Ne zaman uyanacak?"

"Bilmiyorum. Bırakın gidelim biz"

"Peki efendim"  uzaklaşan arabanın motor sesi kulaklarında yankılanırken  zorla gözlerini açtı.

Başındaki ağrı yüzünden yüzünü buruşturarak  gözlerini açmaya çalıştı .

Ne olmuştu az önce ? En son Hyunjinle konuşuyordu.

Hyunjin.

Hemen telefonunu açtı.Daha doğrusu açmaya çalıştı.  Telefonu kapalıydı. Az önce elindeydi ve hatırladığı kadarıyla sarjı da vardı.Telefonu açılırken nerede olduğuna bakmak için  gözlerini etrafta gezdirdi.Sanki başının olduğu yerde kaya varmış ve gittikçe büyuyormuş gibiydi.

Hala bezle ağzının kapatıldığı yerdeydi. En azından ıssız bir orman evinde ya da bir evin bodrum katında değildi.

Hemen önünde üstünde Lee Felix yazan bir zarf  olduğunu fark edince  zarfi yırtarak açtı.İçinden çıkan katlanmış kağıdı açarak okumaya başladı.

Lee Felix. Bir daha konuşmayacağız ya da seni uyarmayacağız. Lanet baban katlanmış borçalarıyla kayıplara karıştı.  Borçları ödemezse  hayatından olacaktı ,eh o aramızda olmadığına  göre  o yüzden iş sana kaldı . Ya 900.000.000.000 doları getirirsin ya da her şeyini ve sevgilini kaybedersin . 2 gününü var 

Okuduklarını hazmedebilmek için yazıyı  en az 3 kere daha okudmuştu. O sayının nasıl  okunduğunu bile bilmiyordu .

"Siktiğimin zırvalıkları "

Ayrıca bu kadar parayı 2 günde nereden bulacaktı? Hayatını burnundan getiren babasından tam kurtuldu derken tekrar mı aynı şeyleri yaşayacaktı? Hala o şerefsizin millete olan borçlarını ödüyordumzaten. Bir bu eksikti.

Telefonu açılınca sinirden gözünden akan yaşı  silip mesajlara girdi.

💛: sevgilim

Felix?

Mesajları okuyorsun

Felix cevap verir misin?

Hey!!

Bir şey  mi  yaptım

Özür dilerim . Çok özür dilerim sevgilim  beni affet  (14.45)

💛: evde de yoksun (15.02)

Artik mesajlar da gitmiyor

iyi misin Felix

Endisileniyorum

💛:Neredesin aptal(15.23)

Sinirle ayağa kalkıp yanındaki evin duvarına  yumruğunu geçirdi.

Kafasında binlerce soru vardı. Ne yapacaktı?  O kadar parayı nasıl bulacaktı? Babası denen o şahsı bulsa bile parayı ödeyemezdi .

Bir kez daha sert bir şekilde duvara yumruğunu geçirdi.

Tekrar ve tekrar , durmadan aynı şeyi yapmaya devam etti. Ta ki bir el onu durdurup duvara yaslayana kadar.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen ? Çıldırdın mı? "  Hyunjin sinirle yüzüne doğru bağırıyordu  . Haklıydı ama. O böyle bir şey yapsa Felix de aynı tepkiyi verirdi.

Yumruk yaptığı elinin kanadığını fark edince elini serbest bıraktı. Canı  acıyordu. Belki de Hyunjin  durdurmasaydı elini parçalayana kadar duvarı yumruklamaya devamederdi.

Hyunjin  bir şeyler söyleyip Felix'e kızmaya  devam ederken Felix istemsizce  dudaklarının arasından firar eden hıçkırık yüzünden Hyunjin elini bırakarak yüzüne eğilmişti.

"Hey , ağlıyor musun?"

Gözyaşlarına engel olamıyordu. Onları durduramıyordu. Kendini kontrol bile edemiyordu . Neyi düzgün yapabiliyordu ki zaten ?

"Ne oldu güzelim?" başını Hyunjin'in omzuna yaslayarak ağlamaya devam etti.

Kesinlikle duvarı yumruklamaktan daha rahatlatıcıydı.

Felix bir eliyle de Hyunjin'in omzuna gücünün yettiği kadar vuruyordu ama ayakta bile  duracak gücü yoktu .

Daha fazla dayanamayacağını anlayınca Hyunjinle birlikte yere yanıldılar .

"Şşşh! Ağlama sevgilim ben yanındayım. Her zaman da yanında olacağım. "

Hıçkırıklarının arasından "Ya -ya ola-amazsan?"

Hyunjin geri çekilerek  yüzüne sert bir bakış attı.

"Ne diyorsun sen ? Öyle bir şey olmayacak. Saçmalamayı bırak. " diyerek kollarını sevgilisinin küçük bedenine sıkıca sardı.

Ama Felix biliyordu. Hiç güzel şeyler olmayacaktı.  Çünkü o lanet parayı  iki günde bulmasının imkanı yoktu.

Kahretsin ki olacakların sorumlusu oydu.

☁

Umarim sevmişsinizdir <3