Aware | hyunlix

Ondan hoşlanıyorum ~9

Iyi okumalar

☁

"Hyunjin beni nereye götürüyorsun? Buralarda bizden başka kimse yok gibi"

"Abartma Felix şehirden o kadar da uzaklaşmadık. Ayrıca inan bana buna deyecek"

Aslında Felix biraz haklı sayılırdı. Gittikçe yukarı çıkıyorlardı ve birazdan şehir ayaklarının altında kalacaktı.

"Sen bilirsin ama "

"Merak etme seni kaçırıp böbreklerini deşmeyeceğim"

Felix "Pislik" diyerek omzuna bir yumruk attı. Ama hemen sonra hızlı gittikleri için Hyunjin'in bedenine sarıldı.

Ve bu temas nedensizce Hyunjin'i heyecanlandırıyordu. Ciddi ciddi ondan hoşlandığını düşünmeye başlamıştı.

"Hyunjin yıldızlara bak" sessizce gülümseyerek alışık olduğu manzaraya baktı ve biraz daha ilerledikten sonra  motoru kenara çekti.

Motordan inerek yolun kenarındaki demirlerin arkasına geçti.

"Aşağı düşmeyiz değil mi?"

"Hayır gel" Felix elini uzatınca Hyunjin gülümseyerek elini tuttu.

Biraz karanlık olduğu için bastıkları yer görünmüyordu ama Hyunjin  artık neredeyse her yerini ezberlediği için hiç takılmadan gidiyordu.

Çimlerin üstüne oturunca Felix hayranlıkla yıldızları izlemeye başlamıştı.

"Çok güzel değil mi? "

Felix gözlerini gökyüzünden ayırmadan kafasını onaylar şekilde salladı.

"Burası gerçekten çok güzel.  Ne zamandır burayı biliyordun?"

Hyunjin bir anlığına eski anlarını tekrar yaşadı.

"Çok küçüktüm burayı ilk bulduğumda. Bir gün o kadar sinirlenmiştim ki evden kaçtım. Herkesten uzak bir yere gitmek istiyordum. Ben de en yüksek tepeye çıkmaya karar verdim.Ve burayı buldum. O zamandan sonra burası gizli yerim olmuştu. Kimseye de asla bahsetmedim." Gözlerini yıldızlardan ayırarak Felix'in gözlerine indirdi.

' Kendini, gözlerini keşke benim gözlerimden görebilsen .Hayran kalacağın kadar güzeller. Sanki yıldızlar senin gözlerindeymiş gibi'

"En yakın arkadaşına da mı söylemedin?"

"Hayır. Buraya getirdiğim ilk kişi sensin"

"Ama büyüsü bozulmadı mı?"

Gülerek Felix'in çocuk gibi olduğunu düşündü "Hayır tabii ki. Böyle daha güzel oldu burası."

Felix utanarak gözlerini kaçırdı .

Hyunjin onun bu hallerine gülerek "Buna da utanıyorsan çok işimiz var seninle" dedi

"Hey!" Felix'in utanması hoşuna gidiyordu.Yavaşça kendini çimlerin üstüne bıraktı. Felix de aynısı yaparak başını Hyunjin'in göğsüne yasladı.

Kalbinin bu kadar hızlı atması hiç normal değildi.

"Duyuyor musun?"

Felix başını kaldırarak gözlerinin içine baktı"Kalbinin sesini mi? " ve gülümseyerek ekledi"evet"

"Hemen kızarmana gerek yok. Buna da utanıyorsan  çok  işimiz var seninle"

Hyunjin sinsi bir şekilde gülümseyerek "Senin kalbinin de beninkinden bir farkı yok" dedi. 

Felix bir anda oturur pozisyona geçti. "Ne? Duyuyor musun?"

"Hayır" onu köşeye kıstırmıştı.

Ve artık ondan hoşlandığını kabul etmişti.Hatta sadece 'hoşlanmaktan'ibaret değildi hissettikleri.Çok daha fazlasıydı.

☁

Bu bölüm biraz kısa oldu ama uzatamadım.

Sevip sevmediğiniz yerleri belirtmeyi unutmayın:)

Seviliyorsunuz 😽💗