Walang Forever (Short story)

Walang Forever 1:The Start

"Eunice(Unis) I love you ^_^" ayan nanaman po sya. Nakailang libi na ba nya yan nasasabi sakin? Simula last month lagi na nyang sinasabi yan..Actually pinaparamdam nya din sakin yung labis na pagmamahal nya nitong mga nakaraang linggo. Naging sweet sya..Sweet naman sya dati pa pero..nag two times last month. Hindi ko alam kung bakit. Hindi nya naman kasi sinasagot ng maayos yung mga tanong ko ehh, tuwing tatanungin ko sya kung bakit nya laging sinasabi sakin yun ay eto lagi ang sagot nya

"Wala lang,masama na bang iparamdam sayo na mahal kita. At tyaka pinagmamalaki lang kita sa mundo. Gusto ko malaman nila na akin ka, na una ka naging saakin."

yan ginyan na ginyan ang sagot nya. Kaya simula non ay hindi ko na sya tinatanong pa uli.

"I love you too." sagot ko

"I love you three and four... Forever!" oh diba ang cheesy!

"Ilang libo ko na bang narinig sayo yan? Pero bakit kinikilig pa din ako? Ginayuma mo ba ko?" tanong ko naman sakanya.

"Haha..Hindi ahh sadyang nakatakda ka para sakin! asdggdfhdgh" hindi ko narinig yung dulo ng sinabi nya,pero ano daw? Nakatakda ka para sakin? DAW?

"Talaga? " tanong ko

" Talagang talaga..I will be forever in your heart, right?" of course he will be forever in my heart.

"Yes and I will be in your heart forever also RIGHT?"tanong ko din.

He nodded "You will..." bulong nya.

Wait dada ako ng dada hindi nyo papala ako kilala. Ako si Eunice Rodrigues. 19 years alive. I'm studying at U.P and I'm 2nd year college. My course is Nursing. Parehas kami ng boyfriend/fiance ko ng course. By the way my boyfriend/fiances' name is Jerick Smith. His half filipino half american in short fil-am sya.

Ay! Nandyan na ang prof. Ko.
==========
*Dismissal(uwian)*

Sabado na pala bukas ano kaya ang pwedeng gawin?

"Ahmmm Eunice may gagawin ka ba bukas?"
ay! Palaka! Ano ba naman to nanggugulat.

"Ahh wala naman bakit?" pansin nyo wala kaming endearment. Gusto kasi namin walang tawagan. Kung ano pangalan namin yun yung tatawagin namin sa isat isa. 3 years and 6 months na kami.Oo since highschool kami na. Matagal na noh? Mahal kasi namin yung isat sa eh.

"Pwede bang punta kang Resto ni Uncle? May handaan kasi sakanila bukas at gusto nya nandun ka.." ahh

"Oh! Sure! Sure! Why not!" sagot ko hayyy..

Yes fiance ko na sya last year pa nagpropose sya. Syempre aangal pa ba ako? Syempre go na ko, mahal ko sya ehh.. pero may kasunduan ang parents ko at sya na pwede nya pa lang ako pakasalan pagkatapos ng sampung taon. Okay lang naman sakanya yun.

~~~~~~~~~~~~~~~
*At Resto

Sinundo ako ni Jerick sa bahay kanina. Papasok na kami ng resto ngayon. Pagpasok walang tao, tapos isa lang yung table na may dalawang upuan . May candle pa sa gitna. Akala ko may celebration yung uncle nya?

"Oh? Bakit ganto? Bakit isa lang ang table? Tapos tayong dalawa lang yung tao." takang sabi ko sakanya.

"Wala talagang celebration.Sinabi ko lang yon para pumayag kang pumunta tayo dito." kahit naman walang celebration sasama pa rin ako sakanya ehh kasi nga his my FOREVER!

*Jerick POV*

Sadya ko talagang isang table lang.Gusto ko kasi maging memorable yung last day ko with her...

"Haha..Hindi ahh sadyang nakatakda ka para sakin!pero hanggang bukas na lang yata kita makakasama.." Yan ang sabi ko sakanya kahapon. Pabulong ko lang na sinabi yung last part.

Kung nagtataka kayo kung bakit last day ko na syang makakasama ngayon basahin nyo na lang yung whole short story.

At kung nasa isip nyo ay sasaktan ko din naman pala sya pero patuloy ko lang pinaparamdam na mahal ko sya. Ayoko kasi mangyari yung sa mga libro . And I have my reason. Last ko na syang makakasama ngayon.Why not sulitin na diba?
=============
Sorry for all the typos and grammatical errors.

Peace!