Chapter 3 - He's so annoying!
"I'm here." I said as I enter into our house.
"How's school?" Mom
"Nah.. So tiring..I wanna sleep. Just wake me up when its dinner." I said while walking straight to my room.
"Okay! Oh, wait! Nakabili ka na ba ng mga gamit mo?"
"Yes, mom!"
As I came to my room, nagpalit lang ako ng damit at humiga na ako. Sobrang nakakapagod talaga and araw na to. Nakakapagod na nakakainis! I don't excpect - No! Let me rephrase that. I've NEVER expect na makikita ko pa yung guy na 'yun! Of all places? Of all instances? Sa SCHOOL pa talaga? at CLASSMATE ko pa talaga sila? T_T Hiyang-hiya na nga akong makita pa siya, napahiya na ako ng makita ko sila at HIYANG-HIYA naman ako ng tinawag niya akong RETARDED! Yung WALANGYANG 'yun? HOW COULD HE? He just called me RETARDED! and its hella DISGUSTING! I swear! I'll make his life a living hell habay nabubuhay siya sa mundong to! Mwhahahaha!
Mwahaha! Mwahahahaaaaa (yawning)..
Mamaya na lang ako gagawa ng assignments ko. Matutulog muna ako.
Papikit pa lang ako ng mata ng...
"Ring ding dong, ring ding dong, ring diggy ding diggy ding ding ding~ "
Agad ko namang hinagilap yung bag ko para sagutin kung sinumang istorbo na tumatawag na yun!
"What?!" I said disgustedly.
["Hello, Reeze? Can we talk?"]
"Jiro?"
["Please?"]
"No! I said, don't -- "
["I'm outside of your house. Hindi ako aalis hanggat hindi mo ako kinakausap."]
Ano? Nasa labas siya ng bahay namin? Tumayo ako at sumilip sa bintana. Nasa labas nga siya ng bahay namin. Well, I don't care!
"Di ba sabi ko sa'yo--"
["Kahit saglit lang, please?"]
"I said I don't wanna talk to you!" then I hanged up the phone.
Hindi niya ba talaga ako titigilan? Eh di maghintay siya hanggang mamuti ang mga mata niya! Akala niya makikipag-usap ako sa kanya? No way! Hindi ko pa rin nakakalimutan yung ginawa niya sakin noh! Ang kapal naman ng mukha niyang magpakita pa dito!
After 2 hours...
Nakakain na ako ng dinner at sinisimulan ko na ring gawin ang assignments ko. Naisipan kong sumilip sa bintana para tingnan kung nandun pa si Jiro. And guess what? Talagang hindi siya umaalis sa harap ng bahay namin. Nakaupo lang siya sa gilid ng bakod ng bahay namin..
Umuwi ka na Jiro. Wala kang mapapala sakin. Ayaw talaga kitang makausap.
Then I go back to my study table para tapusin na yung ginagawa ko kasi medyo inaantok na rin ako.
After 1 and a half hour...
Sumilip ulit ako sa bintana.
ANO?? Andun pa rin siya? Anong oras na ah? Hindi ba siya hinahanap sa bahay nila?
Nagring ulit yung phone ko.
"Umuwi ka na! Gabi na!"
["Sabi ko, hindi ako aalis hanggat hindi mo ako kinakausap Reeze."]
"Bahala ka nga sa buhay mo!"
Then I hanged up the phone again.
After 30 minutes..
