Since we are best friends ( kami ng ex ko) hinayaan ko syang maging masaya. Nagtry ako na lumayo paunti unti pero di ko kaya. Lagi ko sya tinetext whenever nasa work yung gf nya pag sya naman ay walang pasok. Or nagkikita kami ng patago. Its very difficult. Na makikita mo silang magkaasama wala kang gagawin kundi ngumiti at itago yung sakit. Kahit sanay nako. Madalas umiiyak padin ako.
Ngayon 4th yr college nako ojt ako sa MNL naging distant ako sakanya siguro this is the time para maging masaya na sya. Bihira ko syang itext para makamove on nako (3yrs na kasi akong nagmomove on e) ginawa kong busy yung sarili ko.
Siguro dahil sanay sya na lagi akong nagtetext na di ko na nagagawa. Tumatawag sya minsan. Ganun.
Akala ko ayos nako pero... January or Februart 2015 nagkatext uli kami itry to be very masungit at that time. Pero lumalbot talaga puso ko pag sya na kausap ko. Akala ko di ko na sya mahal pero nung nagkita kamo somewhere in MNL pinuntahan ko sya, dun ko na feel mahal ko padin pala sya.
And now, we are currently loving each other. And sana sometime soon this is the right time.
I'll be your forever baby 💕
I'll wait for you.
BINABASA MO ANG
Destiny (girlxgirl)
RomanceLesbian lovestory. Istorya ng dalawang taong nagmahalan sa di tamang panahon. Ang isang iniwan, nasaktan at umaasa na babalikan. Ang isang nang-iwan, nanakit. Pero sa huli, dadating ba ang tamang panahon?
