7. BÖLÜM= Affet

1.1K 90 16
                                    

Serkan: Ki- Kiraz benim kızım mı...?

Eda: Serkan senin burda ne işin var?

Serkan: Eda bu ne ?

Serkan elindeki günlüğü gösterir

Eda: Serkan bak açıklayabil-

Serkan: Tek bir sorum var kiraz benim kızım mı?

Eda: Serkan bak-

Serkan: Eda sana soruyorum kirazın babası benmiyim?

Eda: Evet babası sensin

Serkan  dona kalmıştı öylece dalmış birşeyler düşünüyordu birden evden hızlıca çıktı

Eda: Serkan dur gitme konuşalım

Serkan elindeki günlük ile edayı dinlemeden çıkıp gitmişti

Yarım saat sonra evine geldi ve düşünmeye başladı en sonunda dayanamayarak günlükte herhangi bir sayfayı açtı ve okumaya başladı

"Bugün kirazın doğum günü babasız 2. doğum gününü geçiriyor. 2 gün önce İstanbula gittim serkana söylemeye kararlıydım. Şirkete girdiğimde resmen etrafına terör estiriyordu o kadar sinirliydi ki eline geçen birisini 1 kaşık suda boğacak durumdaydı gizli gizli izledim izledim izledim... en son sakinleşip yukaridaki odasına gitmişti aşağıdan görünen camda gizlice onu izledim sadece çalışıyordu başka hiç birşey düşünmüyordu. Çok zayıflamıştı büyük ihtimalle çalışmaktan artık yemek bile yemiyordu sağlığına düşkün Serkan bolat işi için sağlığını bile önemsemiyordu bu 2 yıl içinde o kadar değişmişti ki korktum söyleyemedim geri döndüm italyaya. Ama çok düşündüm haksızlık yapıyorum diye. Belki benle birlikte olmasa bile kiraza babalık yapardı babasız büyümüş biri olarak kirazada yapıyordum bu haksızlığı"

Serkan daha fazla dayanamayıp kapatmıştı günlüğü. Ne kadar ağlamak istemesede gözündeki yaşlar buna izin vermemişti ne yapacağını bilmiyordu 5 yılın ardından edayla tekrardan karşılaşıyor ve bir kızı olduğunu öğreniyordu kendini çok bencil hissetmişti Serkan hiçbirşeyden korkmayan edayı bile korkutacak bir canavara dönüşmüştü resmen daha doğrusu edanın tanımıyla "robota".

●●●●

Melek: Dadam bak sakin ol biraz sindirsin

Eda: Melek ben söylesem bu kadar vicdan azabı çekmezdim en azından ama başka bir yolla öğrendi benim ağzımdan öğrenemedi

Melek: Olacağı böyleymiş bak görürsün kirazı hemen kabullenecek seninlede hemen barışacak herşey çok güzel olacak nolur üzülme sen böyle ağlayınca bende üzülüyorum

Eda: Teşekkür ederim her zaman yanımda olduğun için ama benim şu an Serkanın yanına gitmem gerekiyor

Melek: Sen nasıl istersen

●●●●

Eda serkanın evine gelir her odaya bakmasına rağmen serkanı bulamaz çaresiz bir şekilde bahçede oturup ağlamaya başlar artık ne yapacağını bilmez halde sadece düşünüyordur, Serkan ağlama sesleri duyduğunda edaya hazırladığı özel odadan çıkıp bahçeye iner edayı görür ve arkasındaki sandalyeyi oturup onu izlemeye başlar. Tabi Eda bundan habersizdir ve kendi kendine ağlayarak konuşuyordur

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 08, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YENİ HAYAT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin