Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
,
Sınıfa geri döndüklerinde kimse kalmamıştı sınıfta.İkiside çantasını toplamaya başladı.İrene kitaplarını özenerek koyuyordu diğer tarafta Seulgi eline ne geçerse çantasının içine atıyordu.
-"Hadi İrene bu kadar uğraşmana gerek yok artık gidelim."
-"Tamam,zaten işim bitti."
İrene çantasını tek koluna taktıktan sonra sınıf kapısının başında duran Seulgi'nin yanına doğru koştu.
-"İşte geldim."
Seulgi etek selamlaması yaparak geriye çekildi.
-"Bayanlar önden."
İrene parmaklarını dudağının üzerine koydu ve naif bir kıkırdama bıraktı.
-"Hanımefendi beni şımartıyorsunuz."
Hani hayatınızda en mutlu olduğunuz bir gün vardırya herkesin,İrene bu günü çok bekledi çok aradı,ama hiç ummadığı anda Isaac Newton gibi sanki ağacın altında gölgelenirken kafasına bir elma gibi düştü.Gerçekten geçmişte olan onca olaylardan sonra gerçekten çok mutluydu.İrene tebessüm içinde yürürken Seulgi düz bir bakışla yere bakıyordu,aynı zamanda kafasının içindeki düşünceleri ile boğuluyordu.Bunu fark eden İrene dayanamamıştı.Sonuçta bu gün Seulgi ona aşk itirafını yapmıştı mutlu olması gerekiyordu.
-"Seulgi!"
Seulgi ani sesten dolayı korktuğu için yerinden hoplamıştı.
-"Efendim"
-"Belli ki bir derdin var,içinde boğulmak yerine anlatmak ister misin."
-"Ah bir derdim yok bu gün gerçekten çok mutluyum.Sadece bir anlığına dalmışım."
İrene tatmin olmamış bir şekilde; -"Pekâlâ"
Bu diyalogdan başka kimse konuşmamıştı.Kimsenin ağzını bıçak açmamıştı.Sonunda eve ulaştıklarında Seulgi gömleğinin küçük cebindeki anahtarı çıkarıp anahtar deliğine oturtuktan sonra çevirerek kapıyı açtı.Seulgi'nin evi gerçektende fevkaladenin fevkinde bir evdi.Seulgi oturma odasındaki koltuğun üstüne bıraktı çantasını ve boynundaki kravatı andıran fları gevşetti.
-"Yukarı katta üstünde ismimin yazdığı kapı benim odam orada üzerini değiştirebilirsin.Gardırobumdaki kıyafetlerden giyinebilrisin.Odamda ebeveyn banyosu var istersen orada banya et."
-"Teşekkürler."
-"Ne demek"
İrene Seulgi'ye yaklaşıp yanağına küçük bir öpücük kondurup merdivenlere doğru koştu.Seulgi ilk başta buna gülümsedi fakat sonrasında yüzündeki gülümseme yerini boş ve hüzünlü bir şeye bıraktı.Seulgi bakışlarını havaya dikip sanki hava basıncını azaltmak istercesine nefes aldı.
