Kafam allak bullaktı . Kendime ölmek için yeni bir yok ararken , gök gürlüyor , yağmur yağıyor , şimşekler çakıyordu . Her attığım adımda su sesleri yükseliyor , siyah bağcıklı botlarımdan içeriye su sızıyordu . Önüme düşen dalgalı saçlarımı arkama itip kapşonumu çektim ve beş yıl sonra değilde şimdi ölmenin yollarını aradım . Yoldan arabalar geçmeye başlamıştı . Kendimi yola attım , gözlerimi kapattım ki biri beni çekmişti . Gözümü açtığımda kaldırımda yatıyordum bir an kıvırcık saçlı benim yaşlarımda yakışıklı bir çocuk ;
-delirdin mi sen napıyosun ölmeyemi çalışıyorsun !?
-bunun hakkında birşey sorma yardım etmene gerek yok görmedin mi bilerek attım kendimi yola !
- neden , bir insan neden kendine bunu yapar ki
- bunu sorma bana hem anlatmak zorunda olmadığımı düşünüyorum
Dedim ciddi bir ifade ile
hızlı bir şekilde ayağa kalktım üstümü temizlemeye çalıştım tekrar o çocuğa dönerek
- yinede teşekkürler
Yüzünde hafif bir gülümseme ile o da ayağa kalkıp
- birşey değil
Çantamı almak için eğildim kafamı kaldırdığımda ortalıkta yoktu annem ve babam telaşlı bir şekilde yanıma geldi annemin yüzü çok telaşlı görünüyordu annem titrek bir ses tonu ile
- kı kızım iyimisin biryerine birşey oldumu üstün başında ıslanmış hadi ver bana çantanı eve gidelim
Babamda telaşlıydı konuşmadı ama geldi ve bana sarıldı
Annemler ile birlikte yürüyordum o çocuğu görebilmek için etrafıma bakındım ama o yoktu 5 dakika sonra evdeydim odama üstümü değiştirmeye çıktım . Bir an camdan baktım ama o yoktu nerde olduğunu düşündüm ben düşünürken mutfaktaki annemin sesini duydum
- kızım hadi gel gel de yemek ye sonra da bir ilaç içersin
Hemen gri tavşanlı pijamamı ve tavşanlı panduflarımı giydim ve annemin yanına gittim annem masayı hazırlamıştı . Masaya oturdum annem ve babam da masaya oturdu çok ciddilerdi annem ciddi bir sesle
- kızım neden neden yolun ortasındaydın bu , bu kaçıncı piskoloğa da gitmeyi reddediyorsun
O sırada babam atıldı ve ;
- artık seni dinlemek yok o piskoloğa gidilecek dedi
- Ben yemek yemek istemiyorum yorgunum uyumak istiyorum bunu sonra konuşalım lütfen
Dedim ince bir sesle gözlerimi devirdim ve yavaşça masadan kalktım
odama geçtim kendimi yatağa fırlattım derin bir iç çektim ve yavaşça gözlerimi kapattım çok daraldığımı hissediyordum ayağa kalkıp camı açtım ve gözledimi kapatıp derin bir nefes aldım . Karşı binanın merdivenlerinde oturan biri vardı karanlıktan pek anlaşılmıyordu aklımdan geçen ilk şey ya o çocuksa ?
Umarım ilk bölümümü beğenmişsinizdir ilk defa kitap yazıyorum yazım hatalarım olduysa özür dilerim <3 kitap hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşktan Kaçış
أدب المراهقينKendimi öldürmeye çalışıyordum, beş yıl sonra öleceğimi zannederken. Daha 17 yaşındaydım sanırım karşıma çıkmasaydı başaracaktım, bana o kadar iyi geliyordu ki artık hoşuma gitmiyordu. Ben yağmurda Yürürken ölmek için kendimi yere atmıştım. Neden ya...
