Deniz

0.3

Sabahın köründe tekrar kalktığımda bu sefer annem uyandırmak zorunda kalmamıştı, çünkü erken uyanmıştım.
Saate baktığımda daha 07.44'tü. Pek aldırmadan formamı bulmak için can çekişiceğime emin olduğum dolabımın önüne gelip, formamı aramaya başladım.

15 dakikanın sonunda zafere ulaştığımda hemen giyinip aşağıya indim.

Annem her zamanki gibi mutfakta yemek hazırlıyordu, beni görünce tekrardan sinirleri tepesine çıktığında korku dolu bakışlar atıp, sandalyeme oturdum.

"Sanırım bugün erken kalkmaya karar verdin, canın müdürün korkutmuş galiba."

"Anne ayıpsın, ben Kel Necmi'den mi korkucam? Götüm tutuştu dünki terlikten sonra, o kadar yani."

"hmhm."

Diye mırıldanan anneme kötü bakışlar atıp önüme bıraktığı yemeğimi yemeye başladım. Yemeğim bittikten sonra çantamı takıp, saate bakmıştım. Saat 08.05'ti. Evden çıkıp otobüsü beklemeye başladım.

A aaa, ne tesadüf angutta burdaydı.

"Ay, ne kadar tesadüf bu böyle. seninle aynı durağa gelmişim."

"Evet, nasıl bir tesadüftür bu böyle."

Mırıldanarak 'tesadüfünü s-' demiştim. Sanırım duymuş olacak ki şöyle bir cevap verdi.

"Tesadüfe sövme, aynı okula gidiyoruz. Doğal değil mi karşılaşmamız acaba?"

"Lan sen benle aynı okula mı, gidiyordun?"

Diye sorduğumda şaşırmış bir ifadeyle yüzüme bakıyordu.

"Kızım sen salak mısın? Okulda da karşılaştık ya."

"Lan ben onu farklı anlamıştım. Ay, senle aynı okula gitmeme mi üzülsem, Kel Necmi'nin götünün olmayacağına mı üzülsem?"

"Kel Necmi'nin niye götü olmuyormuş?"

"Sandalyesine çivi çakıcam, oturdu an beyaz ışık."

"Tövbe bismillah, lan senin kafana taş mı düştü?"

"Yoo, turp gibiyim. Neden ki?"

"Adamın götünden ne istiyorsun, geleceğimden büyüktü o."

"ÜQLSÜWLĞDÖQĞDŞSĞELFĞ, hiç gülüceğim yoktu."

Biz konuşurken otobüs gelmişti,
her zamanki gibi ben en arkadaki cam kenarına oturmuştum. Oda sinsi bir bakış atıp yanıma oturmuştu.

"Gene ne var?"

Diye sorduğumda sinsi bakışları drvam ediyordu.

"Lan noldu ne bakıyon öyle?"

Manyak, psikopat. Hala aynı bakıyordu.

"Tövbe tövbe, Allah çarptı herhalde seni."

"Yoo, bi' bakıyım dedim."

"Neyime bakıyon kardeş?"

"Ebene."

Göz devirip, bakışlarımı cama çevirmiştim. Kısa bir süre içerisinde okula vardığımızda direk Öykü, Uraz ve Yağızın yanına topuklamıştım.

Nefes nefese karşılarında durduğumda hepsi bana bakıyordu. Bakışları tam olarak,
'gene ne bok yedin gerizekalı' bakışıydı.
Sert bir ses tonuyla bağırıyomuş gibi fısıldayarak,