Aşk kötü

Bendeki sen hiç bi zaman gerçek sen olmadı

Umutsuzluk özlem ve yanılgı

Geri alınamayan zaman gibisin.Her gelmedigin bi güne bi ağaç kestim ince eleyip sık dokudum adını sayfalarına çoğu kez israf ettim attim senli cumleleri atese yazıp yazip,sildiğimde oldu ama izin kaldı üzerinde.senin izinin olduğu bi kağıda yazamadım sensiz cümleler. Senin olduğun bi kalple sevemedim sen olmayan herkesi.Olsun istemedim, parmak ucumda sayfalarda, istemedim sahil boyunda yanımda istemedim.Yol gittikçe biter ya ,aşk sevdikçe sevildikce güzel ya hani , ben sevdikce sevdim, sana geldikçe tükendim çünkü sürekli adım atan bendim sen yerinden yeltenmedin hep sana koşmami bekledin ama zamanın durduğu anıların benliğimi yorduğu beyin hücrelerimin tek tek kaybolduğu yerdeyim artık. Yarımda tam oldun artık, iki kat sevdim iki kat acı çektim ve iki kat unutmak istedim .Ama ben tek katı çıkarken bile tökezledim.fakat ayağım dünlere takıldıkca yarinlarim gülümsedi bana acı çekmeden ulasamazsin hiç bi güzelliğe diye.bende baktım yarınlara umutsuzluğa yer yoktu hayatımda sadece özlem ve kavuşacagim bi ben vardı karşımda çünkü sen giderken benliğimi de alıp gitmiştin kendi bedenimde ama farklı benle yaşıyodum sanki asıl bene çok çok uzak yaşamdan insanlardan Irak kendi kendine tuzaklar kuran bi bedenle alt üst etmiştim hayatımı.ne ben vardım nede sen BİZ yoktuk artık ama özlem vardı aşk vardı biz yoktuk ama umut her zaman vardı bir gün mutlaka dedik hep BİR GÜN MUTLAKA.