arabama bindim ve eve geçtim. kendime yemek hazırladım ve yedim merve akşam gelicekti. sıkılmıyım diye film açtım izledim ardından bahçeye çıktım ve kahve içerken telefonum çalmaya başladı kim olduğuna baktığımda 'yaren' yazısını gördüm. gözlerim doldu. yaren beni o günden beri hiç aramamıştı. ben çocuklarla göüşmüştüm sadece. hemen açtım
yaren: c-cemre
cemre: y-yaren?
yaren: nasılsın
cemre: iyiyim... sen?
yaren: yani bende 3 aydır aynı... unutamıyorum ablamı... eniştemi... çocuklara da bakamıyorum gibi hissediyorum. annelerini babalarını çok özlüyorlar
cemre: öyle düşünme.. çok iyi bakıyorsun onlara:) hem artık onlar 15 yaşındalar onlar üzülürse annelerinin de babaarının da üzülüceğini biliyorlar
yaren: ama hep mutsuzlar.. çok nadir gülüyorlae.. ablamın emanetine iyi bakamdım
cemre: ben inanıyorum cemre nin de özgürün de içi çok rahat bitanem:) öyle düşünme
cemre: bak ne diyicem çocukları bana gönder ben onların kafadanım anlarım onları:)
yaren: cidden mi
cemre: evett konum atıyorum güzelim yarın gönder
yaren: çok sağol cemre görüşürüz
telefonu kapattım ve bende ağlamaya başladım.. deniz de tanıyorudu cemre ve özgürü biz sevgiliyken en yakın arkadaşlarımızdı ben görüşmeye devam edemedim yurt dışında olduğum için ama denizi bilmiyorum hemen denizi aradım ve olanları haberdar ettim oda yarın benimle olmak istediğini söyledi ısrar etmedim onunda hakkı daha sonra yattım ve uyudum
sabah oldu hemen kalktım ve saate baktım den 15 dakikaya gelirdi onlar ise 1 saate geliceklerdi. aşşağıya indim ve kahvaltı sofrasını hazırladım daha sonra üstümü giyindim ve salonda beklemeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
elimi karnıma koydum ve konuşmaya başladım ' bebeğim bu gün çok eğlenicezz'
daha sonra kapı çaldı ve baktığımda deniz gelmişti içeri girdi ve salona oturdu
