İLK BÖLÜM.

279 18 1
                                    

Merhaba,

Ben Kira , Kira cullen. 7 yaşımda iken babam tarafından terkedildik. Annem , ben ve Malia küçük kasabanın küçük bir evinde yaşıyoruz.Aslında bizim olayımız şu ki , ben ve Malia doğuştan farklıyız. Farklılıktan kastım Malia ile benim özel güçlerimiz var. Herşey bizim doğmamız ile başladı...

Yıl 1997.

Hemşire doğum haneden hızlıca çıkar ve doktor a seslenir.

Hemşire: Doktor bey Doktor bey çabuk doğum haneye gelin!

Doktor: Ne oldu bir sorun mu var ?

Hemşire: Evet. Evet ! Hemde büyük bir sorun !!

Doktor hızlıca gelir.

Doktor: ne olmuş neleri var ?

Hemşire: ikisininde kalbinde damar sıkışıklığı var eğer ki müdahele etmessek ölebilirler.

Doktor: "hemen amiliyat haneyi hazırlayın" der.

Maliayı ve beni amiliyat haneye götürürlerken dışarıdan bir ses gelir ve doktor camdan dışarı bakar

Doktor: "O da ne dikkat edin !". Diye bağırır. O anda hastanede büyük bir patlama olmuştur.

O patlamadan tam olarak 2 saat sonra hiç kimseye bir şey olmadan herkes sağ sağlim evine dönebilmişti. Fakat tek bir değişiklik vardı ki o da Malianın ve benim kalbimizdeki sorun hiç yaşanmamış gibi durumumuzun eskisinen çok daha sağlıklı olmasıydı. biz 3 yaşımıza geldiğimizde bunun nedeni hala araştırılmaya devam ediyordu. Fakat ne patlamanın neden olduğu nede bizim nasıl bu kadar sağlıklı olduğumuz hala açıklanabilmiş değildi.

17 YIL SONRA...

Annem ve Malianın bağrışmalarıyla yatağımdan hızla kalktım. Ve yüzümü bile yıkamadan aşağı indim.

Annem: Sana gidemezsin dediğimi binlerce kez tekrarlatıyorsun. O tatile gidemezsin.

Malia:Bütün dönem boyunca derslerime çalışıyorum fakat hiç bir zaman karşılığını alamıyorum. Diğer kızlardan farkım ne anne farkım ne ben neden gidemiyorum .?

Annem cevap vermeye bile tenzzül etmeden arkasını dönüp odaya gidecekken Malia ellerini kaldırdı ve anne sana diyorum diye bağırırken masadaki bıçak havalanıp annemin yanından hızlıca geçti. Malianın ve benim ağzımız açık kalmışken annemin bunu görmemesi işimize gelmişti.

Hızlıca kahvaltımızı yaptıktan sonra odamıza çıkıp hazırlandık. Evden çıkacakken Malianın yanına gidip "bu olayı okuldan sonra konuşacağız" dedim ve evden çıktım. Zaten evden sürekli ilk çıkan ben olurum , hiç bir zaman benden önce çıktığını görmedim. Otobüs durağına geldiğimde yine o serseri tipli V yi görmesem olmazdı. Beni her gördüğünde bana bulaşmasından nefret ediyorum. -En iyisi kulaklığımı takıp onu görmemiş gibi yapmak- derken otobüs geldi." Ben senden kurtulamayacak mıyım kızım. çekil lan önümden" dedi ve beni kenara iterek otobüse bindi. Geçen sene Bir kız ona ne bakıyorsun dedi diye kavga çıkmıştı korktuğum olay kavga çıkması değil , ne bakıyorsun diyen kızın hastanelim olması. Eğer birazcık şu kızdan korkmasam ben o kızın ağzının payını verirdimde neyse. -kendi kendime konuşurken otobüsü kaçırıyordum-

Sonunda okula gelebildik. Otobüsten inerek Arkadaşım Emmy in yanına gittim ve V'inin yaptıklarını anlattım. "kızım , bu kız manyağın teki bulaşma şu gerizeka..." derken arkadan bi el uzandı ve emmy in kolunu sıkıca tutup "Ayağını denk alıcaksın kızım yoksa seni buraya gömerim." dedi. Ve gitti , sanırım Emmy de artık V den korkuyordu. "Tanrım bu kız beni deli edecek birisi artık şu kıza gününü göstermeli.

Kira: Emmy iyimisin?

Emmy: İyiyim , iyiyim sorun yok. Hadi derse girelim yoksa biyoloji hocasıyla yine tartışmak zorunda kalacağız...

Saat 01.50
Kira: Malia tam 3 saattir bu konuyu konuşuyoruz ben artık sıkıldım. Ne demek nasıl olduğunu bilmiyorum ya ?
"Aslında süper güçlerim varda senden saklıyorum" diyip bir de dalga geçiyor.
Malia: Ya şaka maka ama cidden nasıl olduğumu bilmiyorum. Ellerimi kaldırdım ve anneme çok sinirli olduğumu düşündüm sadece bu.
"Of Malia ben sıkıldım. belki göz yanılması gibi bir şeydir. Ben yatmaya gidiyorum. Bu olaydan da kimseye bahsetme"
"Peki... sende " dedi ve odama gittim
-Sonunda okul kıyafetlerimi çıkarıp rahat bir şeyler giyebildim. Biraz uzanıyım-
Saat: 7.30
Aman tanrım , uyuya kalmışım. Proje ödevimi tamamlayamadım napıcam şimdi ya of..
....-Bir rüzgar eser-

Saat: 7.30
-Aman tanrım , uyuya kalmışım. Proje ödevimi tamamlayamadım napıcam şimdi ya.. Ne. Noluyor? Daha demin aynı şeyleri söylemiyormuydum ?. Anlamıyorum neler oluyor. Kesin deliriyorum of okulada geç kaldım.
Malia: Anneee mavi topuklu ayakkabılarım nerde ?
Annem: hangi mavi ayakkabıların kızım?
Malia: Yanlarında siyah cizgileri olan ??
Annem ve ben (aynı anda): Fortmantonun yanındaki dolaptaa
"Her sabah aynı şeyi dinlemek çok sıkıcı..
Bir saniye Malia benden önce mi çıkıyor ?
Kesinlikle dünyanın sonu geliyor..

ESRARENGİZ PATLAMA.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin