အ႐ွင္​မင္​းႀကီး ​ေကာင္​းကင္​ဘံုကို မႂကြ​​ေသးဘူးလား

Chapter 10

"မင္​းလက္​ထဲက စက္​ဆုပ္​ရြံစရာ
​ေလးကိုခ်ထားလိုက္​"

ဒီရက္ေတြကေတာ့ ထန္းေ႐ွာင္
ဘဝရဲ႕မုန္တိုင္း အထန္ဆုံး
​ေန႔ရက္ေတြလို႔ေတာင္
​ေျပာလို႔ရတယ္။
သူမရဲ႕Account ဟက္​ခ္​ခံ
လိုက္ရၿပီး ႐ွိသမွ် အကုန္
​ေျပာင္တလင္ခါသြားလို႔
မပဒါေျမလူး ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုမွ ဘယ္လို ​ေခ်းထုပ္ေတြ က
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူမကို
အႏိုင္က်င့္ရဲ ၾကေသးတာလဲ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေလးေတာ့
လူလို အသိ႐ွိၿပီး လႊတ္ေပးသင့္တယ္ေလ!

သူမရဲ႕ေ႐ွ႕ ကေန
MengHu Clanနဲ႔
Ranzhi Clan ႏွစ္ခုလုံး က မားမားမတ္မတ္ နဲ႔ တံတိုင္းႀကီး
​ေတြလို ကာကြယ္ေပးေနေပမဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ ထန္းေ႐ွာင္
တစ္ေယာက္ အဝီဇိငရဲထိ ျပဳတ္က်
​ေအာင္ အ႐ိုက္ခံေနရတုန္းပဲ။

တစ္ဖက္က ရန္သူတပ္ႀကီး က
ညာသံေပးကာ လက္နက္ေတြ
တရမ္းရမ္း နဲ႔ ေ႐ွ႕ကို တ႐ွိန္ထိုး
​ေျပးၿပီး ခ်ီတက္လာတယ္။

ေဘာင္းဘီေပၚကအေမႊးတစ္မွ်င္
​​ေလး နဲ႔ က်န္တဲ့ တစ္သိုက္လုံး က
လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တိုက္ဖို႔
ရာအတြက္ ေ႐ွ႕ ကို
ဖုန္တေထာင္းေထာင္းနဲ႔
ထိုးေျပးသြားၾကတယ္။

သူတို႔ေနာက္မွာေတာ့
တျခားရန္သူ တစ္အုပ္ က
အသံေပါင္းစုံ ကြိကြျမည္ရင္း ေျပးလိုက္သြားၾကတယ္။

အေၾကာမေပးခ်င္တဲ့Ranzhi Clanက လည္း ထိုဂိုဏ္းေပါင္းစုံကိုက္ပြဲ ကို
ဝင္ဆင္ႏႊဲဖို႔ ရန္အတြက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ နဲ႔ အုပ္လိုက္
ႀကီး ခ်ီတက္​ကာ​ ​ေျပးသြားၾက
ျပန္တယ္။
ထိုပ်ားပန္းခတ္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီး
ကို ၾကည့္ရာတာ သၾကားခဲလုဖို႔ ​ေျပးအုံလာၾကတဲ့ ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြ
လိုပဲ။

ထိုအခိုက္ တိုက္ပြဲအလယ္ေခါင္
မွာ​ ​ေရာက္ေနတဲ့ ထန္း႐ွီကေတာ့ ထြက္ေျပးႏိုင္ဖို႔ ေနေနသာသာ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ လူအုပ္ၾကား
ထဲ ဆင္နင္းကြၽဲနင္း တက္နင္းခံရ
ၿပီး ကိစၥေခ်ာသြားေလတယ္။

နည္းနည္း လူစုကြဲသြားတဲ့ အခါမွာ ေျမအိုးေလး က ​ေရာက္လာကာ ထန္း႐ွီ ကို တက္နင္းခံရမဲ့
​ေဘးကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေျခေထာက္ကို မၿပီး ဂုန္နီအိတ္လို
အသာကုန္ဒ႐ြတ္ တိုက္ဆြဲထုတ္
​ေပမဲ့လည္း တစ္ခ်ိန္လုံး မွာ
ထန္းေ႐ွာင္ ထိုတစ္ပုံစံတည္းနဲ႔ပဲ အသက္ထြက္ေနတုန္း။