"En tehlikeli duygudur, sevgi ve merhamet"
Taş gibi gacılar Gece ve Ece
Bölüm 5
AffediyorumGeceden
Hemen Ece'nin elinden düşen telefonu aldım. Barlası aradım.
Barlas:Ececim noldu birtanem ? Gelin hadi lütfen. Ben ikizini de seviyorum.
Hıçkırdım.
Barlas:Niye ağlıyosun güzelim ?
Onun seside ağlamaklıydı.
Gece:B-ben Gece. Ece ölüyo, yardım et nolur.
Hıçkırıklarım artarken karşı taraf sessizleşti.
Gece:H-hızlı ol, ölüyo. Sizin evin orda ki parktayız.
Barlas:Tamam canım, sakin ol geliyorum.
Kafası dizimdeydi. Saçlarını okşadım.
Gece:Nolur Ece ölme. Senin için yaşıyoken ölemezsin.
Telefonun açık olduğunu unuttup telefonu kapattım.
12 dakika sonra kırmızı bir araba geldi, içinden Barlas çıktı. Eceyi kucağına aldı.
Hızla arabaya ilerlerken bende arka koltuğa, Arasın yanına oturdum. Kucağımızda Ece vardı, ön koltukta Ayaz vardı.
Barlas:Nasıl oldu bu ?
Olayı anlattım.
Ayaz:Orospu çocuğu.
Kendi türünü tanıması normal. Hızla hastahaneye geldiğimizde onu ameliyatta aldılar.
Nolur Ece uyan.
Saatler sonra
Saat 5 gibiydi hava yeni yeni aydınlanırken kafeye gidip kahve aldım. İçip ağlıyodum. Çünkü onca saat hala bir sonuç söylenmedi. Durumu kritikmiş, uğraşıyolarmış.
Aslında pes edelim dediler doktorlar, Barlas abi yüklü miktarda para verip ikna etti.
Karşılığında onu affettim.
Yanıma Fatma teyze ve yanında genç bir çocuk geldi.
Fatma:Ayy kızım yine karşılaştık, bu sefer niye boncuk gözlerin ıslandı ?
Diyerek yanıma oturdu, o çocukta.
Ona olayları anlattım.
Fatma:Üzme sen tatlı canını. Hem bak uğraşıyolar, inanıyorum ben iyi olucak sende inan.
Göz yaşlarımı sildim.
Gece:İnanmak istiyorum, hatta zorundayım.
Çocuk:Tanışmadık ismim Ateş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey ailem
RandomKardeş olmak için kan bağına gerek yok. Abilerimle, annemle, babamla aramızda kesinlikle kan bağı yoktu, can bağı vardı. Bana yüzmeyi o adam öğretti, öz babam değil. Beni erkeklerden Aras korudu, araba sürmeyi Ayaz öğretti, beni her şeyden koruyup k...