SINIR 01

O GÜN

İyi okumalar ♡

"Peki size yardım ederim"
Meyra'nın bu cümlesi beni delirtti. Ayağa kalkıp kolundan tuttum ve kendime yaklaştırdım.
"Ne peki lan! Ne peki!"
"Alaz kolum acıyor lütfen bırak kolumu"
Titrek sesi kolunu daha da sıkı tutmama neden oldu
"Meyra sen bu göreve dahil olmayacaksın"
"Alaz ben size yardım.. yardım etmek için"
"Kes lan ne yardımı İsa seni öldürür"
Ayşe kolumu tutup beni itti Meyra dizlerinin üstüne çöküp kolunu tuttu
Ayşe tek eliyle yakamı tutup
"Bana bak kaptan demem alırım lan seni ayağımın altına kızın canını yaktın"
"Ben farkında değildim"
Ayşe'yi eş geçip Meyra'nın yanına çöktüm
"Meyra"
Yüzüme bakmadı. Ayağa kalkıp Tuğrul'un yanına geçti. Ayşe kolumdan tutup beni de bir yere oturtup
"Sen istesen de istemesende bu karar Meyra'ya ait o ne derse o olacak"
Meyra'nın elini tutup
"Meyra sen önce bize o gün İsa nasıl buraya gelip sana zarar verdi onu anlat"
Meyra başını salladı
"Hepimiz seni dinliyoruz ve sakın çekinme olur mu?"
"Peki "

Meyra'dan....

İki gün önce...

Alaz bana sarılıp evden çıktıktan sonra bende yemek yemek için aşağıya indim. Mutfakta hiç bir şey yoktu. Sadece ekmek vardı. Ev telefonuyla Tuğrul'u arayıp birseyler almasını söyleyeyim. Salona geçip telefonu aldım. Birden kapı çaldı sanırım gelen Tuğrul olmalıydı kapıya yöneldim kapı kolunu indirir indirmez biri bana sarıldı. Bu koku benim kabuslarımın kokusu. Bu koku İsa'nın kokusu. Ellerimle onu ittim
"İsa sen... se... sen ölmedin yaşıyorsun"
Ellerini yüzüme koyup burnunu burnuma sürttü
"Ölmedim sevgilim benim sana bir yeminim var bir çocuğumuz olana kadar asla ölmeyecem"
Onu itip telefona doğru koştum Alaz'ı aramam gerekiyordu. Peşimden İsa da koştu ve belimden tutup beni yere yatırdı üstüme çıkıp ellerimi başımın üstüne sabitledi
"Bana bak Meyra sana bu zamana kadar zarar vermedim ama zorluyorsun beni"
Dudaklarını dudağıma bastırdı
"Çok özledim seni Meyra"
Elimi beline koydum İsa her zaman yanında silah taşırdı silahını elime alıp karnına bastırdım
"Benim peşimi bırak İsa bana fiziksel bir zarar vermedim ama ruhumu öldürdün"
Ellerini Yüzümde gezdirdi
"Sen asla birini varamazsın Meyra"
Silahın emniyet kemerini açtım
"Kalk üstümden yoksa ilk olursun"
Kahkaha attı
"Ben her zaman senin ilkin oldum Meyra ilk öpen ilk seven ilk koruyan senin rahmine bile ilk ben girdim"
Söyledikleri beni düşüncelere itti ve o onda silahı elimden almaya çalıştı ama ben bırakmadım
"Meyra bırak "
"Hayır bu defa bana dokunmana izin vermiyecem"
İkimizde silahı çekiştiriyorduk ve silah patladı.
Karnımda sıcak bir sıvı hissettim İsa üstümden kalkıp hemen elleriyle karnıma dokundu sağ tarafıma bastırınca acı içinde inledim o sırada İsa
"Siktir!"
Gözlerim acıdan dolmuştu. İsa Ellerini başımın altına koyup
"Meyra kurşun sıyırmış ama çok yakından isabet ettiği için hemen müdahale etmeliyim"
O sırada kapı çaldı
"Meyra kapatma gözlerini sevdiğim sen ölürsen ben de ölürüm"
İsa ilk defa ağlıyordu benim için.
Yorgunluktan gözlerimi kapattım. Gözlerimle birlikte bilincimde kapandı.

Şimdi...

Ayşe ellerimi tutup
"Meyra o şerefsiz sana tecavüz mü etti?"
Ellerimi yüzüme koyup ağlamaya başladım çok utanç vericiydi. Sıcakcık eller bana sarılmıştı.
"Meyra ben özür dilerim"
Alaz'ın sesi bana huzur veriyordu ama benim huzurum yakında benden gidecekti.
"Ben çok utanıyorum"
Tuğrul ve Ali dizlerimin yanına oturup
"Meyra utanmana gerek yok o serefsiz utanmalı"
"Evet Meyra hem ben o gün biraz daha erken gelmeliydim eve hepsi benim yüzümden"
Ellerimi yüzümden çekip
"Tuğrul tek bir suçlu var oda İsa sen degilsin"
Ayşe bana hak verip
"Meyra haklı bu yüzden Meyra sana cok ihtiyacımız var o serefsiz sana zarar veremiyor."
Alaz beni kucağına alıp
"Sus artık Meyra bu görevde olmayacak ben onu odasına götürecem sizde ben inene kadar sessizce oturun"
Alaz beni odasına götürür sanmıştım ama beni Tuğrul'un odasına götürdü kapıyı açıp ayağıyla kapattı yatağa doğru götürdü beni yatıracakken
"Yapma Alaz beni buraya yatırma lütfen yapamam"
"Meyra bunu konuşmuştuk "
"Tamam beni yere bırak ben bu yatakta yatmam"
"Meyra inat etme"
Kucağından inip ayaklarımı yere bastım
"Bu inat değil"
"Peki Meyra ben aşağıya incem istedigin bir şey var mı?"
O sırada karnım guruldadı
Alaz güldü ama ben utanmayayım diye gülüşünü sakladı
"Ben özür dilerim çok ayıp oldu..."
Başımı yere eğip
"...Rezil oldum yine "
Alaz çenemden tutup hafifçe yüzümü kaldırdı
"Asıl ben özür dilerim seni aç bıraktım"
"Hayır lütfen özür dileme"
"Peki o zaman ben aşağıya inip bir şeyler hazırlayayım sende o zamana kadar dinlen"
"Peki"
Alaz gülümseyerek odadan çıktı. Ve ben yine kendi karanlığımda kaldım yalnız çok yalnız bir karanlık.

______________________________________