เพล้ง!
ฉันสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงกระทบกับกับอะไร
บางอย่าง ตามด้วยเสียงคนในห้องเล็ดลอดออกมา
ตอนนี้จิตใจฉันไม่ดีเลย
'เกิดอะไรขึ้นน่ะ' ฉันพึมพำอย่างกังวล ╮(╯_╰)╭
แอ๊ด__ ปัง!
ฉันหันไปมองหน้าประตู เห็นหญิงสาวเดินออกมาหยุดยืน
ตรงหน้าฉัน
'หึ หล่อน' เธอหยุดพูดแค่นั้นแล้วเดิน
จากไป
ฉันมองตามจนแผ่นหลังเธอหาย
ไปตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป มองหาเจ้าของห้องพลางเดินหลบ
ของที่
ี่นอนเกลื่อนอยู่ในห้อง เห็นเค้านั่งกุมขมับอยู่บนโซฟา
'ทะเลาะกับเธอเหรอ' ฉันถามพร้อมก้มหน้าเก็บของ
'อย่ามายุ่ง!' ชายคนที่ฉันชอบตอบมาเสียงขุ่น
พอได้ยินฉันจึงเงยหน้ามองเค้า
ครู่หนึ่ง
และหันมาเก็บของต่อ เค้าเดินผ่านฉันไปเปิดตู้เย็นหยิบ
เหล้ามา
พร้อมแก้ว
หันมานั่งที่ตามเดิม
เห็นอย่างนั้นฉันจึงลุกไปนั่งข้างเค้า
เค้ามองการกระทำของฉันทาง
หางตาแค่เสี่ยววินาที
หันไปสนใจแก้วเหล้าตามเดิม เค้ายกแก้วหวังจะนำเข้าปากแต่
ฉันลั้งไว้
'นายดื่มทำไมมันไม่ดี' เค้าไม่ตอบแตกระชากมือที่ถือ
แก้วออกจากมือของฉัน แล้วซัดเข้าปากรวดเดียว
มองหน้าเค้าอีกรอบแต่คราวนี้
'หัวนายโดนอะไรมา'~'O'~ ฉันถามเอามือจับแผลแต่เค้าคว้า
มือฉัน ทำเสียงจิ๊ในลำคอ
'อย่ายุ่ง!'
สิ้นเสียงฉันเดินไปหยิบกล่อง
พยาบาลมานั่ง
ที่เดิม
วางกล่องลง
'ไม่ใช่เรื่องของเธอ...ออกไป!' เค้า
ตะคอกใส่ จนฉันสะดุ้ง แล้วลุกขึ้นยืนมองหน้าเค้า ไม่ทันตั้งตัวเค้าก็ผลักล้มลง เฮ้ย!นี่เค้าไม่เคยทำอย่างนี้กับฉันน่ะ
อะไรเนี่ย อยู่อยู่น้ำตามาจากไหนมันรวมใจ
กันพลั่งพลูไหล
ออกมาฉันลุกยืนอีกครั้งมองสบตาเค้า
'นายเป็นอะไร รู้บ้างไหมฉันเหนื่อยกับนายมากแค่ไหน ต้องเสียใจกับคนไม่มีหัวใจอย่างนาย...
พอกันทีกับผู้ชายเฮงซวย!'
'แค่นี้?' เค้าถามแบบเหมือนไม่ได้ยินที่ฉันพูด
เออ! ให้มันได้งี๊สิ นี่เหรอคนที่ใครใครพร้อมที่จะมอบให้
ทุกอย่าง บ้าไปแล้ว! ครั้งสุดท้าย
ที่ฉันจะเสียใจให้กับคนอย่างนาย...
อานนท์
