Chapter 2 [คำก็คุณ สองคำก็คุณ]

208 8 1
                                    

|RNON : SPEAK |

ผมเดินเข้ามาข้างใน เมื่อกี้ผมกำลังจะได้น้องคนนั้นไปนอนกอด

อยู่แล้วแต่มีใครก็ไม่รู้มาขัดแถมด่าด้วย

นั่นเธอทำให้ผมชวด เลยเอาเป็นว่าเอาเธอแหละมากอดแทนเลย

ฮ่าฮ่าาาา

ขณะเดินผมก็ทำการสอดส่องหา

นั่นไงสวรรค์เข้าข้าง

เจอแล้วไม่คิดไรเดินตรงไปหาเลย เมื่อเธอลุกจะเดินไปไหน ไม่สนอ่ะ ผมเดินไปดักยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

"อ๊ะ! ขอโทษที่โชะ..." เธอกลืนคำที่ยังพูดไม่จบ

เมื่อเงยหน้ามามองสบตาผม

"อา...คุณ ^O^ ขอทางด้วย " ไม่อยากเชื่อนี่เธอเหรอคนที่เคยตาม แต่ตอนนี้หนีซะงั้นเปลี่ยนไปมากผมจำแทบ

ไม่ได้ แต่เมื่อกี้ว่าไรน่ะ คุณ ดีเมื่อยื่งหนีผมจะยิ่งตาม ผมรู้ว่าเธอจำผมได้แต่นี่หละมั้งนิสัยเธอ

"จำกันได้ด้วย∩__∩"

"รายของคุณ หลบไป"เธอว่า พลักผมแล้วเดินหนีแต่มีหรอจะยอม ผมรีบตามไปคว้าแขนเธอไว้ แต่คงแรงเธอเซมาซบตรงอกผมแล้วนิ่งเงียบ"เห้อะ! หมดริดแล้วสิน่ะ"

ผมว่าพรางอุ้มเธอมาที่รถ

"จาไปหนายปล่อยน้าาาา"เธอพูด ดิ้นในอ้อม

แขนผม

เปิดประตูรถเอาเธอนั่งในรถ แต่เธอยังดิ้นเพื่อจะหนี

"อย่าคิดหนี เพราะไม่รับประกัน

ความปลอดภัย" ผมพูดพร้อมโน้มหน้าลงไปใกล้เธอเพื่อขู่ และได้ผล นั่งเงียบเลย

"เออ ก้าได่โว้ยยยย!!!→_→" เมื่อได้ยินอย่างนั้นผม

จึงรีบเข้ามาในรถประจำที่ คนขับ

ออกรถอย่างเร็ว

|NUMKANG : SPEEK |

โอ๊ยยยยยยย โลกมันทำไมกลมอย่างเน้!!!

ตาบ้านี่มันจะตามมาทำไมว่ะ

"คุณจะพาฉันไปไหน " ฉันถามเมื่อเห็นว่าไม่ใช่ทางไปบ้านหรือ คอนโด

หยิ่งนัก รักซะเลยDonde viven las historias. Descúbrelo ahora