Hee allemaal! Don't mind dit gekke verhaal. Het was 2:45 haha. Ehm het is wel een 'heftig' verhaal dus bij deze een trigger warning ⚠️
Ik heb een beetje inspiratie van fleva_lovertje 'Shorties' deel 'hoeveel ik van je hou'
Sorry voor (spel)foutjes en zo :)
Veel plezier met lezen!
Byee
14 over 2. Vaste prik. Nu al voor zo'n 28 dagen. Elke dag maakt ze zijn mooie plekje schoon. Ze zet nieuwe kaarsen neer en sprayt zijn deo op zijn steen. Nu dat de kaars brandt, zijn graf blinkend is en de juiste geur er hangt, is ze in principe klaar om weer te gaan. Maar niet vandaag. Vandaag is een bijzondere dag. De 28ste dag. Dat was zijn geluksgetal. Alles wat ze hebben gedaan samen, kwam altijd uit op 28.
Op de 28ste van September hadden ze hun eerste date samen, Chinees, met z'n tweetjes. Het 28ste tafeltje met allebei nummer 28.
Om 23:28 hadden ze hun eerste kus. Niet dat ze dat zo nauwkeurig had bijgehouden, zeker niet, maar haar oog viel toevallig op de wekker, aan de zijkant van zijn bed. Die overigens in kamer 28 stond. Precies 28 dagen na hun eerste kus had hij haar meegenomen naar de Maas. Bij het bankje, 28 jaar oud. Hij had haar in 28 verschillende talen verteld, hoeveel hij van haar hield.
Ons talenwonder.
Daarna had hij haar een ring gegeven, met 28 piepkleine diamantjes erin.
5 dagen daarna is hij overleden.
Vandaar dat 5 haar ongeluksgetal is. 00:05.
Één lange piep. Klaar. Uit. Weg.
Hij heeft ervoor gevochten. Tot de laatste 28 seconden...
Hij heeft het 28ste graf, in de 28ste rij. Hij heeft een grijsblauwe steen, met zijn naam erin gegraveerd
Nadat ze bij hem had gezeten, begint ze te praten.
"Hey Flo, hoe gaat het vandaag? Het is vandaag de 28ste dag, Flo. Al 28 dagen. En toch voelt het als gisteren. Jij, die boos weg liep, omdat je het me niet wou vertellen. En een paar uur daarna zat ik naast je bed in het ziekenhuis. De volgende ochtend was je er al niet meer.
Ik weet nog steeds niet wat je me wou vertellen, Flo. En het vreet aan me, dat ik het niet weet. En dat ik het niet mocht weten. We waren partners, zowel op werk als thuis. Je kon me vertrouwen, ik had je misschien kunnen helpen. Waarom mocht ik het niet weten? Vertrouwde je me niet? Was het iets wat over mij ging? Of was het iets wat echt alleen voor jou was? Wisten andere het wel? Wat was er?
Ik denk elke dag aan je, schat. Aan hoe we altijd op dinsdag samen gingen koken. Aan hoe we samen gingen schoonmaken op zondagavond, en dat je daar zo'n grafhekel aan had..." even is ze stil. "Nee? Geen leuk grapje? Oké sorry." Grinnikt ze zacht.
"Vanaf het begin wist ik, dat ik geweldige herinneringen met je zou gaan maken." Ze veegt de tranen van haar wangen en staat op.
"Flo, ik zie je morgen weer, oké? 14 over 2? Tot morgen lieverd."
Als ze eenmaal thuis is, valt haar oog op de brief die op de deurmat ligt.
'Voor Eva,
Als deze brief eerder aankomt, pas open maken op 28 november'
Automatisch laat ze haar jas en tas op de grond vallen, en raapt ze de brief op. Het is vandaag 28 november.
Heel voorzichtig, om de envelop intact te houden, maakt ze hem open.
"Hey lieve Eef,
Sorry, dat ik de afgelopen dagen zo gesloten naar je ben. Ik wil het gewoon nog even liever voor mezelf houden. Weet, dat wat er ook gebeurt, het niet jouw fout is oké? Het is allemaal mijn fout, en je moet echt niet aan jezelf gaan twijfelen. Je bent een fantastische vriendin en ik heb zo'n leuke tijd met je gehad! Samen koken, en schoonmaken. Ook al had ik daar zo'n hekel aan ;)
Ik weet dat ik het je nu wel moet vertellen.
Eef, ik heb leukemie. Toen de dokter het me vertelde, was het al zeker dat ik het niet zou overleven. Ik wil er zelf een eind aan maken, zodat jij er geen last van gaat hebben. Sorry schat. Je bent een geweldige vrouw, echt waar! Ik heb zo'n fantastische tijd gehad met jou samen. Ik had me echt geen beter leven kunnen wensen. Maar het moet zo zijn. Het is voor mij klaar hier.
Vergeet nooit dat ik ontzettend veel van je hou! Je bent en blijft voor altijd mijn engel op aarde! Je gaf om me. De enige die dat ooit heeft gedaan. Ik kan niet beschrijven hoe belangrijk dat voor me was.
Ik hoop dat je m'n graf een beetje schoon houdt, maar als ik moet vertrouwen op de zondagavond skills komt dat vast goed, schat!
Ik hou van je
Ich liebe dich
I love you
Je t'aime
Ti amo
Het zijn er maar 5, ik weet het, maar ik heb zo'n gevoel dat dat er genoeg zijn voor nu.
Blijf altijd in jezelf geloven, lieverd!
Tot morgen
Xxx Flo"
Met de meest waardevolle brief ooit, zakt ze in elkaar en laat ze alle tranen stromen.
Die avond, trekt ze zijn vertrouwde overhemd aan en gaat ze in zijn bed liggen. Ze leest nog wat in zijn favoriete boek. Ook eigenlijk het enige boek wat hij ooit heeft gelezen. Op pagina 28 stopt ze. Ze pakt het teddybeertje, wat ze van hem heeft gekregen, en gaat op haar zij liggen. Ze klikt het licht uit en kijkt naar zijn wekker. 23:28.
De volgende ochtend staat ze weer om 14 over 2 bij zijn vertrouwde plekje.
"Hee, goeiemorgen gozer! Lekker geslapen?" Een heel zacht briesje gaat door haar haar.
"Ja, ik heb ook lekker geslapen, lieverd. Maar ik miste je wel hoor. Zeker na de brief die je voor me hebt geschreven."
Een paar seconden blijft ze naar zijn naam in de steen staren. Zonder iets te zeggen begint ze met schoonmaken. Bij zijn foto doet ze altijd extra voorzichtig. Na een klein kwartiertje is ze klaar met haar routine.
"Ik ga weer, oké? Ik zie je morgen weer, Flo!"
Het begint zachtjes te regenen en de eerste druppels worden zichtbaar op zijn net gepoetste steen.
"Flo, niet huilen gek, ik kom morgen weer!" Lacht ze naar zijn foto.
"Ik hou van je."
Helemaal nat van de regen, stapt ze haar auto in. Met het getik op de ruiten en de dondergeluiden op de achtergrond, luistert ze naar de muziek op de radio;
"You and me got a whole lot of history..."
Oké dit was het, bye haha
