Αν ερχόταν νωρίτερα...

3

Η Ρίζω με την Ελένη, έξω από το σπίτι, κατευθύνονται προς τον Λάμπρο.

Ρίζω – Μα τι έγινε κοκόνα μου; Πως χτύπησε έτσι;

Ε – Άσε τις ερωτήσεις Ρίζω, να χαρείς!

Από τη γωνία έρχεται η Δρόσω και βλέπει τις δύο γυναίκες.

Δρόσω – Ελένη! Ελένη, τι έγινε;

Ε – Ο Λάμπρος δεν είναι καλά. Θα σου εξηγήσω.

Ενώ ταυτόχρονα μπαίνουν στο σπίτι. Η Δρόσω μένει στην κουζίνα και οι άλλες δύο τρέχουν στον Λάμπρο, που εκείνη τη στιγμή κοιμάται.

Ε – Λάμπρο! Λάμπρο μου! Ξύπνα καρδιά μου!

Η Ρίζω πάει δίπλα του και ξετυλίγει το σάλι της Ελένης.

Ρ – Άστον Λενιώ μου. Αν καταφέρω να τον δω ενώ κοιμάται, θα γλιτώσει λίγο πόνο. Είναι μεγάλη πληγή. Ευτυχώς δεν είναι πολύ βαθιά και δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει κάτι άλλο. Αλλά θα χρειαστεί ράμματα. Φέρε μου προς το παρόν μερικές καθαρές πετσέτες.

Η Ελένη ακολουθεί πιστά τις εντολές της.

Ε – Θα γίνει καλά όμως; Δεν έχει κάτι πιο σοβαρό;

Ρ – Θα κάνω ότι μπορώ, να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερο αίμα και πιστεύω πως θα πάνε όλα καλά.

Ενώ καθαρίζει προσεκτικά το τραύμα.

Ε – Πρέπει να πάει στο νοσοκομείο;

Ρ – Προς το παρόν δεν χρειάζεται. Αλλά είναι πολύ πιθανό να μην είναι αρκετά τα δικά μου γιατροσόφια.

Ο Λάμπρος ανοίγει τα μάτια του, ταυτόχρονα με μία έκφραση δυσαρέσκειας που μαρτυρά τον πόνο του. Η Λενιώ πάει από δίπλα του, και του χαϊδεύει το κεφάλι

Ε – Κάνε υπομονή καρδιά μου και θα γίνεις καλά!

Ρ - Τώρα παλικάρι μου, θα σε πονέσω λίγο. Πάρε βαθιές ανάσες, κοίταζε τη Λενιώ, και σε λίγο θα περάσει!

Και ετοιμάζεται να αρχίσει τα ράμματα. Η Ελένη κρατάει το κεφάλι του στα χέρια της και του δίνει ένα φιλί στο μέτωπο. Κάθ’ όλη την διάρκεια τον κοιτάει στα μάτια, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στη Ρίζω, ενώ παράλληλα ο Λάμπρος προσπαθεί να αντέξει τον πόνο

Ε – Λίγο έμεινε ψυχή μου. Σχεδόν τελειώσαμε!

Ρ – Έτοιμος είσαι!, του λέει εμψυχωτικά, συνοδευόμενο με ένα μαλακό χτύπημα στο πόδι, και ακουμπάει το χέρι της στο μέτωπό του.

Ρ – Ψήνεται στον πυρετό. Λογικά θα πρέπει να αρχίσει να πέφτει σε λίγο. Πρέπει όμως να φέρεις άλλη μία κουβέρτα για να τον κρατήσουμε ζεστό. Τα ράμματα θέλω να τα βλέπεις κάθε τρεις ώρες . Αν πρηστούν ή μολυνθούν και τον ενοχλούν να μου μηνύσεις αμέσως. Θα περάσω ξανά το πρωί. Μέχρι τότε κοιμήσου αγόρι μου, θα σου κάνει καλό.

Η Ελένη με την Ρίζω βγαίνουν στην κουζίνα, όπου και κάθεται η Δρόσω σε αναμμένα κάρβουνα.

Δ – Τι έγινε; Πως είναι;

Ρ – Καλά προς το παρόν! Θα μου πεις όμως Ελένη πως το έπαθε; Αυτή η πληγή μοιάζει από μαχαίρι.

Ε – Δεν είναι της ώρας!

Ρ – Ποιος του το έκανε αυτό βρε κοκόνα μου;

Ε – Κανείς. Μην ανησυχείς.

Ρ – Όπως θες. Πάντως αν χρειαστείτε κάτι, εγώ θα είμαι εδώ.

Η Ελένη της γνέφει καταφατικά.

Ρ – Εγώ φεύγω και όπως είπαμε με τα ράμματα!

Ε – Καληνύχτα!

Ρ – Καλό ξημέρωμα!, και βγαίνει από την πόρτα.

Δ – Λενιώ, θα μου πεις επιτέλους; Πως χτύπησε ο Λάμπρος;

Ε – Περίμενε να δω πως είναι και θα σου πω.