Το κείμενο αποτελεί μια διαφορετική εξέλιξη για μια ήδη υπάρχουσα σκηνή.
Τι θα γινόταν αν ο Λάμπρος έβρισκε τον Βοσκαρη στο σπίτι της Ελένης, παραμονή Πρωτοχρονιάς, όταν είχε πάει να τη βιάσει ξανά? Πως θα αντιδράσει ο Λάμπρος βλέποντας τους χειρότ...
Ε – Ξερίζωσαν αυτό το παιδί από μέσα μου και μαζί ξερίζωσαν ότι είχε απομείνει από την ψυχή μου.
Δ – Έπρεπε να μιλήσεις!
Ε – Μίλησα. Τα είπα όλα στον επιθεωρητή που ήρθε να με δει. Τίποτα δεν έγινε. Για εκείνους ήμουν ένα κατακάθι που έπρεπε να σωπάσω. Να μην χαλάσω την τάξη.
Δ – Τώρα όμως είσαι έξω. Και αν τα πεις…
Ε – Τι θα γίνει; Είναι ο λόγος μου ενάντια στον δικό του.
Δ – Όχι Λενιώ. Τώρα θα σε πιστέψουν. Να πας στον Προύσαλη. Στον Λάμπρο.
Ε – Τι θαρρείς θα κάνει όταν τα μάθει όλα αυτά; Θα χάσει τα λογικά του και θα πάει να τον βρει! Έτοιμος ήταν να τον σκοτώσει! Και ο Βόσκαρης είναι ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος. Δεν μπορώ να του το κάνω αυτό, δεν το καταλαβαίνεις; Φοβάμαι για κείνον και ντρέπομαι Δρόσω. Για όσα υπέμεινα, για όσα μου έκανε, για όσα είδε, ντρέπομαι.
Δ – Εσύ; Τι φταις εσύ καρδούλα μου;
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Ε – Δεν θα μπορεί να με κοιτάξει στα μάτια όταν μάθει όλη την αλήθεια. Κανένας δεν θα μπορεί. Όλοι θα με λυπούνται και θα με κουτσομπολεύουνε.
Δ – Η Ελένη Σταμίρη που ξέρω εγώ δεν θα έδινε δεκάρα για όλα αυτά.
Ε – Με σακάτεψε! Με έναν τρόπο που δεν περίμενα ποτέ πως θα μπορούσε να το κάνει άνθρωπος. Κοιτάζω συνεχώς πίσω από την πλάτη μου, δεν αντέχω το άγγιγμα του Λάμπρου. Δεν ξέρω τι μέλλον θα έχω μαζί του.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Δ – Κανένα μέλλον δεν θα έχεις όσο αυτός κυκλοφορεί ακόμα ανάμεσά μας. Ούτε θα ξεχάσεις, ούτε θα γιατρευτείς.
Ε – Στα είπα γιατί χρειάζομαι κάποιον για να μην χάσω το μυαλό μου, όχι για να ξεσηκωθείς. Ούτε καν να τον πλησιάσεις, μ’ ακούς;
Δ – Στην Τρούμπα ήμουν. Λες να μην έχω συναντήσει καθάρματα σαν κι αυτόν;
Ε – Υπάρχουν καθάρματα, υπάρχουν και διάολοι. Ο Βόσκαρης και ο Σέργιος ήταν διάολοι. Γι’ αυτό τα κίμιασαν. Ο Βόσκαρης περιμένει να κάνω κάποιο λάθος για να με ξαποστείλει. Να με κλείσει ξανά σε κάποιο μπουντρούμι. Δεν θα το κάνω ούτε εγώ, ούτε εσύ, ούτε ο Λάμπρος αυτό το λάθος, γιατί τότε θα με έχει νικήσει.
Δ – Μα σ’ έχει ήδη νικήσει και αν συνεχίσεις να κρύβεσαι, κάποια στιγμή θα σε βρούμε νεκρή Ελένη. Αυτή θα είναι η τιμωρία των Σεβαστών και του Βόσκαρη, όχι να σε ξαναγυρίσουν στο κελί. Δεν θα ησυχάσουν μέχρι να το πετύχουν κι εσύ τους δίνεις όλα τα όπλα για να το κάνουν.
