"Cidden bağırmayı kesermisiniz?"
Ah başım çatlayacak. Neden bu kadar gürültülüler bir insan kanı için neden kavga ediyorlar? anlamıyorum.
"Sana vereceğimimi sandın?"
"Chan oyalama beni."
"Bende içmek istiyorum?!"
"Changbin susarmısın? Gayet içtin bu gün"
Cidden delireceğim.
"Siz eğer bir daha gereksiz bir şey için kavga ederseniz kendinizi dışarda bulursunuz."
"Gereksiz? yemek gereksiz mi?"
"Hayır tabiki ama bir insanın kanını içmeniz gereksiz."
"Hwang bey sen kendini alıştırmış olabilirisin ama biz hala insanların kanın kokusunu alabiliyoruz?"
"Umrumda değil."
Evet bir vampir olmama rağmen insan kanı tüketmiyordum ve nefret ediyordum.
Hele ki o kanın kokusu. Vampirleri her zaman baştan çıkarmıştı insan kanı.
Ben kendimi alıştırdığım için artık kan kokusu vb. şeyleri algılayamıyordum yani bir insan gibi yaşamaya çalışıyorum.
Kimi kandırıyor bu imkansız.
Şuan insan ırkı vampirlerin,cadıların,perilerin,kurt adamlarının,şifacılarının hep efsane olduğunu ve gerçek olmadığını düşünüyor. Saçma.
Oysaki gerçektik. Ve bir insan gibi yaşamaya çalışıyorduk çünkü insanlar bizden korkabilirdi.
Ben Hwang Hyunjin 121 yıl yaşındayım ve aptal 3 tane kardeşe sahipim. Hepimiz safkanız
melez değil. Vampir ırkının itaat ettiği ve saygı gösterdiği aileyiz. Yada ne deniliyorsa?
"Hyunjin dışarı çıkalım mı?"
"Neden?"
"Gezmek istiyorum."
"Hayır Minho Chanla git."
"Sallamayı kes de dışarı gel kafeye gidicez."
Kafeye adım attığımdan beri hiç insan kanı kokusu almıyordum. Ama benim aksime kardeşlerim. Bayılıcak gibiydiler. Böyle olacağını bildiğim için kalabalığa onlarla birlikte karışmak istemiyorum.
"Chan sen ne söyliceksin?"
mükemmel derecede kendisi tutuyordu helal koçuma.
"Ne biliyim söylerim bir şeyler."
"Bana americano söyleyin."
"Tanrım durmadan içme şunu vücüdünün %90 ı americano."
Hepimiz kahvemizi içiyorduk. Koku alabildiğim zamanlar başka bir şey yiyince yada içince kan içmek isteğişim azalıyordu. Onun için şuan bir kaos yok.
"Ya sen nasıl vampirsin?"
"Anlamadım?" dedim vampirliğime laf edilmesinden
nefret ederim.
"Yani diyorum ki kan içmiyorsun koku almıyosun insan gibisin bi tek yaşlanmıyorsun da bu iksir içincede elde edebilirsin sonuçta?"
Böyle olmayı ben mi istedim? Bu insanlar yüzüne böyle oldum dicem zaten besin kaynağımız insanlar.
Herkes kahvesini içerken kapıdan 4 kişilik bir arkadaş grubu girdi. Biri sarışın çilli biri oldukça tatlı biri bebeğe benziyordu öbür kişi ise sincap yanaklarına sahipti çok tatlıydı.
Felix içeriye girerken elini kapının duvara sürttü.
"Ah elim kanıyor!"
"Önüne baksana lix kaçıncı bu."
İçeri girdikleri anda Hwang çok yoğun bir koku aldı. Bu Felix'in kokusuydu.
Herkes felixe ağzını tutmuş bakıyordu.
Garip tarafı Hyunjinde ağzını tutuyordu. Kafedeki diğer vampirler herkes!
İlk kitap yazışım umarım
güzel ilerler ve seversiniz <3
