Ήσουν δίπλα μου (Υπό διόρθωση)

1o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

''Το καλοκαίρι τελείωσε Δημήτρη  άλλη μια  χρονιά πάλι απαρατήρητη πάλι το φυτό ...πάλι τσακωμούς μαμά-μπαμπά για την ριμάδα την κηδεμονία. Εσύ τελειώνεις εγώ τι θα κάνω ;'' '' Μωρο μου ηρέμησε'' λέει και μπαίνω στην αγκαλιά που λατρεύω.'' Είμαι ο big brother σου μην το ξεχνάς με συμπληρώνεις σε συμπληρώνω ,δεν πρόκειται να σε αφήσω μόνη μαζί τους και πιστεύω ότι και οι ίδιοι το έχουν καταλάβει αυτό'' '' BRΟ  μου Σαγαπώ'' ''Και γω  και όσο για το σχολείο ηρέμησε θα ειμαι και εγώ εκεί'' λέει καθώς φεύγει και με αφήνει στις σκέψεις μου ο ύπνος δεν αργεί να με πάρει. Εφτά το πρωί  χτυπάει η πιο μισητή εφεύρεση του κόσμου επί τρία σε ένα σπίτι ταυτόχρονα.Βλέπετε ο ύπνος είναι οικογενειακή υπόθεση τι να κάνουμε για αυτό χουζουριάζω 10 λεπτα και μέτα αποφασίζω τι θα βάλω αν και πιστεύω οτι δεν έχει και ιδιαίτερη σημασια τελικά κατέληξα σε ένα λευκό τοπ με τζίν σόρτσ και έβαλα την ζακέτα του αδερφού μου ωστέ να μην κρυώσω στις εφτά το χάραμα που τρέχω 

''Καλημέρα και στους δύο'' λέω καθώς μπαίνω μέσα στην κουζίνα και βλέπω το εκπληκτικό πρωινό που έχει κάνει η μητέρα μου ''Καλημέρα μικρό'' λέει ο αδερφός μου ο οποίος όπως πάντα είναι στυλάκι βέβαια απορώ πως δεν σκάει με 30 βαθμούς έξω αλλά δεν πρόκειται να κάνω αυτή την συζήτηση μαζί του τώρα δεν θα τελειώσουμε ποτέ φοράει μακρύ τζίν με μια λευκή μπλούζα με κάτι σχέδια και απο πάνω μπλε ζακετούλα  που σίγουρα δεν είναι επίτευγμα της ελληνίδας μάνας  

''Καλημέρα γλυκιά μου κούκλα είσαι έτοιμη για σήμερα;'' Αχ αυτή η γυναίκα όλα πάνω μου τα θεωρεί ωραία και είναι τραγικό σαν της κουκουβάγιες κάνει ''Γίνεσαι κουκουβάγια και λες και ψέμματα'' '' Παυλίνα δεν λέω ψέματα είσαι δύο μέτρα κοπέλα με μεγάλα πράσινα μάτια και καστανόξανθα μαλλιά δεν κουκουβαγίζω όπως λες'' ποτέ δεν βγάζεις άκρη μαζί της ''Μαμα  φεύγω δεν θέλω να αργήσω τα λέμε'' λέω αφού έχω βγεί ήδη απο το σπίτι και πηγαίνω στο σπίτι της κολλητής μου της Νόνη μια κοπέλα πραγματικά γεμάτη χαρά και κινητικότητα εχεί μεγάλα καφέ μάτια και καφε μαλλιά θεωρητικά συνηθισμένη κοπέλα αλλά μονο αυτό δεν είναι καθώς πλησιάζω την βλέπω να βγαίνει έξω απο το σπίτι της  και τρέχει κατά πάνω μου'' Λοιπόν ο Δημητράκης ακόμα ελεύθερος ;'' αχ αυτή η κοπέλα κόλλημα μεγάλο με τον αδεφό χρόνια τώρα ''Νόνη πόσες φορές θα το πούμε ακόμα ο αδερφός μου δεν είναι για σένα ,είναι μεγάλος και έχει κοπέλα'' και βλέπω ένα κύμα απογοήτευσης να την κατακλύζει ''Το ξέρω αλλά είναι τόσο μα τόσο μα τόσο κούκλος'' για να πούμε κα την αλήθεια όντως ο Δημήτρης είναι ωραίο παιδί όχι επείδη είναι αδερφός μου αλλά λέμε πάντα την αλήθεια ψηλός, αθλητικός με μεγάλα πράσινα μάτια και αυτός με σκούρα καστανά μαλλιά και έντονες γωνίες που για την ηλικία του είναι κάτι πρωτοτυπώ και το βασικότερο από όλα είναι καλό παιδί όμως έχει περίεργο γούστο και η φίλη μου δεν το καλύπτει δυστυχώς έτσι λέω ένα μικρό ψεματάκι για να μην πληγωθεί ''Επιτέλους,φτάσαμε'' λέει χαρωπά η Νόνη και πάει τρέχοντας προς την πόρτα όπου εκεί είναι ο κολλητός του αδερφού μου ο Γιάννης με ξέρει στην κυριολεξία από όταν γεννήθηκα συμπαθούμε πολύ ο ένας τον άλλο και τον λατρεύω όταν παίρνει το ρόλο του μεγάλου αδερφού και μου τα ψέλνει μαζί με τον Δημήτρη ''Κοπελια. Καλώς όρισες στο Λύκειο μας'' λέει και με παίρνει μια μεγάλη αγκαλια και μου ψυθιρίζει γλυκα στο αυτί ''όποιος σε πηράξει θα χει να κάνει μαζί μου'' '' Να και ο άλλος μεγάλος αδερφός '' ''πάντα στις υπηρεσίες σου'' '' ο Χριστός ρε Γιάννη τα λέμε'' '' Το μόνο σίγουρο μικρή'' αχ αυτός ο άνθρωπος έχει δίκιο ο αδερφός μου με τον Γιάννη είναι αυτοκόλλητοι ,αν δεν δω το Γιάννη μια μέρα κάτι θα έχουν πάθει αυτοί οι δύο...Για να καταλάβετε την αυτοκολητίασει που έχουν αυτοί οι δυο πρέπει να σας πω ότι κάθε χρόνο μα κάθε χρόνο πάμε όλοι μαζί διακοπές ...Ώστε να μην χωρίσουν τα πιτσουνάκια τέτοια αγάπη καθώς πλησίαζα στο προαύλιο χτύπησε το κουδούνι και όλοι συγκεντρωθήκαμε παρακολουθήσαμε τον Αγιασμό και μας χωρισαν σε τμήματα και ξαφνικά ακούω "Σπανουδάκης" Το μόνο όνομα που δεν είχα ξανακούσει κοιτάω και βλέπω έναν άνθρωπο που περίεργος μου κεντρίζει την περιέργειά, ξέρω θα είμαστε στο ίδιο τμήμα Σωτηρίου-Σπανουδάκης ....Θέλω να των γνωρίσω είναι πολύ ωραίο παιδί και πρέπει αμέσως να πάρω τα μάτια μου απο πάνω του πριν το καταλάβει και γίνω ολίγον τι ρεντίκολο ανεβαίνοντας στο τμήμα η Νόνη και εγώ καθόμαστε στο ίδιο θρανέιο και αυτός ακριβώς πίσω μας είναι σίγουρα πάνω απο 1,80 μελαχρινός με υπέροχα γκρί μάτια πρέπει να των γνωρίσουμε σκέφτομαι και αισθάνομαι κάποιον να με χτυπάει στην πλάτη γυρίζω και τον βλέπω να μου χαμογελάει ''Αχιλλέας '' ωραίο όνομα έχει το παιδί μωρέ μπράβο''Παυλίνα'' απαντάω '' Πολύ ωραίο ονομ..'' '' καλησπέρα παιδιά καθίστε'' και τσουπ ο κύριος Σπλήνας χαλάει μια υπέροχη συζήτηση .Μας δίνει το πρόγραμμα και λέει της συνηθισμένες μπαρούφες που λένε σε κάθε αρχή και επιτέλους φεύγει .Γυρνάω πίσω στο θέμα μου '' πολυ ωραίο όνομα '' ''ευχαριστω καινούργιος και στην περιοχή ετσι;'' '' Ναι μετακόμισα από Χανιά'' ''Χάρηκα που σε γνώρισα ότι θες πες μου'' ''Να βγούμε και καμιά μερα αν θες φυσικά''''Ευχαρίστως να το κανονίσουμε''''Θα μου δώσεις το κινητό σου?''''Φυσικά 69....'' ''Υπέροχα..σου κάνω και αναπάντητη ώστε να κρατήσεις και το δικό μου χάρηκα που σε γνώρισα Παυλίνα'' ''Και γω χάρηκα Αχιλλεα''