Ήσουν δίπλα μου (Υπό διόρθωση)

Απαγωγή

~ Πλευρα Ανδρεα~

Ελειπα ενα χρονο για να θολώσω τα νερα ειναι παραμονη χριστουγεννων και στο σπιτι του Γιαννη και της Παυλινας πλεον εχουν γιορτη...Το σχεδιο μου θα ξεκιναγε αυριο Χριστουγεννα θα κατεστρεφα τον Γιαννη για παντα θα του επαιρνα την ζωη του, οχι την κανονικη δεν θα ειχε νοημα, θα επαιρνα των ανθρωπο που κανει ενδιαφερον την ζωη του την Παυλινα...Ξαφνικα βλεπω τον πατερα του Γιαννη να φευγει μονος τρεχοντας με πολλα πολλα νευρα μαλλον ο γιος του αρχισε τις αντιρησεις χαχαχαχχαχαχχ

~Τελος πλευρα Ανδρεα~

Το πρωι των Χριστουγεννων ο Γιαννης ειχε ετοιμασει μια εκπληξη στην Παυλινα, καθε πρωι οπως παντα παιρνει τον coco και πανε να την ξυπνησουν ο coco αρχιζει και γλειφει την Παυλινα στο προσωπο με αποτελεσμα να ανοιγει σιγα σιγα τα ματια της και να βλεπει τον Γιαννη με αυτα τα θεικα μπλε ματια να την κοιταει

Π:Καλημεραα

Γ:Καλημεραα μωρο μου. Χρονια πολλα καλα Χριστουγεννα

Π:Χρονια πολλα παντα μαζι

Γ:Οριστε..και τις δινει ενα κοκκινο κουτι του γνωστου οικου κοσμηματων Cartier

Π: Τι ειναι αυτο ?

Γ:Ανοιξε το και θα δεις

Π:Ωραια λεει και ανοιγει το κουτι και βλεπει ενα υπεροχο διαμαντενιο δαχτυλιδι με πολλα διαμαντακια

Γ:Δεν σου ζηταω να με παντερυτεις το λεω απο τωρα γιατι ειδα την εκφραση σου

Π: Παλι καλα

Γ: Αυτο ειναι το δωρο σου

Π:Σε ευχαριστω μωρο μου

Γ:Εγω σε ευχαριστω γιατι εισαι η ζωη μου και συντομα θα εχουμε και αλλη μια ζωη εδω

Π: Ναι σε 7 μηνες και κατι

Γ:Ααα και να μην σε αφησω με την απορια που ξερω οτι εχει το μυαλουδακι σου διαλεξα δαχτυλιδι διοτι τα λετρευεις αλλα παραλληλα ηθελα να σε ευχαρηστισω που θα εχουμε ενα μωρο εδω. Δες το σαν δωρο μπαμπα - γιου που το διαλεξαν μαζι λεει και την φιλαει και περνανε μαζι ενα πρωινο παθους και αγαπης

~Μετα απο 4 ωρες~

Η Παυλινα κατεβαινει στο σαλονι οπου ειναι ο Γιαννης και οι γονεις μηλανε λιγο και τους λεει οτι παει βολτα τον coco

~ Πλευρα Παυλινας ~

Βγηκα απο το σπιτι στο αριστερο μου χερι κρατουσα το λουρακι του coco και ειδα το δαχτυλιδι μου μεσα σε κλασματα περασαν απο το μυαλο μου οτι ειχα ζησει με τον Γιαννη καβγαδες, χωρισμοι, η αποσταση ,η αγαπη, ο ερωτας, ο πονος, η ολοκληρωση, το μωρο καθως εβγαινα απο το σπιτι αισθανθηκα κατι πισω μου δεν εδωσα σημασια καθως προχωρουσα βλεπω ενα λευκο πανι να ερχεται απο πισω μου και να μου κλεινει το στομα μετα ζαλαδα και σκοταδι το μονο που ακουγα ηταν τον coco να γαβγιζει οταν ανοιξα τα ματια μου ημουν σε ενα σκοτεινο μερος που υπηρχε φασαρια αλλα δεν εβλεπα κανεναν και τιποτα κατευθειαν ανυσηχησα για το μωρο αλλα ηξερα οτι ηταν καλα αφου δεν αισθανομουν πονο