I'm already Dead

Part 4

Κάθομαι στον καναπέ και βάζω να δω λιγο τηλεόραση. Νιώθω οτι ειμαι κουρασμένη ενώ δεν έκανα τιποτα. Βάζω την αγαπημένη μου εκπομπή αλλά μετά από λιγο με πέρνει ο ύπνος.
Ν- Λοιπόν-
;- Πονάω θέλω να φύγω άσε με! Βαρέθηκα να με ρωτάς συνέχεια και να σου απαντάω τα ίδια! Παράτα με! Δεν με καταλαβαίνεις!
Ν- Οχι μη!
Ανοίγω τα μάτια μου και καταλαβαίνω πως όλα ήταν ενα όνειρο. Δεν το πιστεύω. Πάλι αυτο! Είχα να δω καιρό αυτο τον εφιάλτη. Για μια ψυχολόγο το να χάνει έναν ασθενή της ειναι μεγάλη απώλεια. Δεν ξέρω αν ζει πάντως...μου είχε κανει μεγάλη εντύπωση. Κάθε φορά βλέπω την ίδια σκηνή που σηκώθηκε και έφυγε. Αλλά όταν ξυπνάω ποτέ δεν θύμαμε το πρόσωπο του. Το ρολόι στον τοίχο λεει 10:00. Χρειάζομαι έναν καφέ.
Πάω στην κουζίνα και πιάνω την καφετιέρα. Ειναι ήδη γεμάτη και το πιο κουλό ο καφές πρέπει να ειναι ζεστός. Βάζω στο ποτήρι μου λιγο και πίνω μια γουλιά. Όντως ειναι ζεστός! Μα καλά εγώ χθες δεν έβαλα καφέ και πως ειναι ζεστός;; Το κινητό μου χτυπάει και πάω να το πιάσω.
Μ- Έλα!
Ν- Πες μου οτι χθες εσυ έβαλες καφέ στην καφετιέρα μου.
Μ- Είσαι τρελή; Όχι, αλλά γιατί;
Ν- Τιποτα τιποτα να σου πω...θα βγούμε;
Μ- Ετσι δεν είπαμε χθες;
Ν- Ναι...
Μ- Ε ωραία. Τι ώρα θα έρθουμε να σε πάρουμε;
Ν- Κατα τις 9:30;
Μ- Ωραία θα είμαστε εκεί. Φιλία.
Ν- Φιλάκια τα λέμε.
Επιστρέφω στην κουζίνα και προσπαθώ να θυμηθώ αν έβαλα εγώ καφέ χθες ή όχι αλλά μάταια. Δεν μπορώ να καταλάβω. Ίσως χρειάζεται να πάω μια βόλτα.