Unicobe
သူလဲ ကိုကို့အပေါ် စိတ်ယိုင်နေမိပြီထင်တယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူကိုိကို့ကိုမုန်းချင်မိတယ် မုန်းလို့မရတော့လဲခက်သား ...။
" ဂျွန် ~ ကိုယ်အလုပ်သွားတော့မယ်နော် "
" ဟုတ် "
ဂျွန်ဟာ သူ့ကိုစိတ်ဆိုးပြေပြီထင်၊ သူပြောတာကို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေနဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြနေတာ ...။
" လူကိုအမြဲအသည်းယားအရမ်းလုပ်တဲ့ဂျွန်ကို အပြစ်ပေးရမယ် ပြွတ်စ် "
ထယ်ယောင်း ဂျောင်ကုရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတွေကိုနမ်းရှိုက်လိုက်သည် ဂျောင်ကုဘက်ကလဲမသိမသာတုန့်ပြန့်လာတာမို့ နမ်းနေရင်းပြုံးမိသေး ...။
အချိန်ကြာစွာ အနမ်းတွေကိုရှေ့ဆက်ရင်း မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့လွှတ်ပေးလိုက်ရသည် ...။
တီ တီ ...။
ကုမ္မဏီကိုရောက်ရောက်ချင်း ဖုန်းဝင်လာတာမို့ ထယ်ယောင်း ကိုင်လိုက်သည် ...။
" Hello "
ကိုင်ကိုင်ချင်း ကြားလိုက်ရတဲ့ " ဟယ်လို "ဆိုတဲ့အသံလေး၊ ဒီအသံကိုသူရင်းနှီးနေသလိုပဲ ...။
" ဘယ်သူလဲ ? "
" ကိုကိုကလဲ မမှတ်မိတော့ဘူးလား မင်ဂျွန်းလေဗျာ "
" မင်ဂျွန်း! "
မင်ဂျွန်းက သူညီလေးတစ်ယောက်လို ခင်ရတဲ့သူ၊ သူတို့မိဘတွေကဂျပန်ကိုပြောင်းသွားတော့ မင်ဂျွန်းပါလိုက်သွားခဲ့ရတယ် ပြီးတော့ သူဖုန်းနံပါတ်ကိုဘယ်လိုလုပ်ရတာလဲ ?
" ဟုတ်တယ်လေ ဟွန့် ကိုကိုက မင့်ကိုမေ့သွားပြီပေါ့ "
" ဟာ ဒီကောင်လေးတော့...ဖုန်းထဲကနေတောင် ရန်တွေ့နေသေးတယ် "
ငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်ခဲ့တဲ့သူတွေမို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စနောက်တက်တဲ့အကျင့်ဟာလဲ ခုထိမပျောက်သေး ...။
" ဟီး အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ပြီးတော့ ကိုကို့ဖုန်းနံပါတ်ကိုရဖို့ တော်တော်ပေးလိုက်ရတယ်သိလား "
" ဟုတ်ပါပြီ အခုဆက်တာက ... "
" ကိုရီးယားကို ပြန်လာမို့ ကိုကို့ကိုလာကြိုခိုင်းမို့ "
ESTÁS LEYENDO
🚨 I Never Hate You 🚨
Fanficသင်က Innocent တစ်ယောက်ဆိုရင် ဤ Fic ကိုမဖတ်ပါနဲ့ Do Not Report❗ သင္က Innocent တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဤ Fic ကိုမဖတ္ပါနဲ႕ Do Not Report❗