No one believes me. My Dad, my husband everyone in this room. I can see in their eyes. Hindi sila naniniwala sa akin, sa paningin nila isa akong desperadang babae. But , I need to convice theme or else mauulit ulu ang nakaraan, I mean and hinaharap ko.
"Her name is Agatha Montalban" sana tama ang pagkakaalala ko.
"What her name again?" Clark said
"Agatha Montalban" I answered and I saw a glimmer of hope. Naniniwala sya sa akin.
"Sumama ka sa akin sa presinto" Clark.
"Teka huhulihin mo ba ako,, totoo ang sinasabi ko."
"No, hindi kita hinuhuli, kelangan ko ang statement mo. And hulihin nyo ang dalawang ito" sabay turo kay Mark at Lucas.
"And you Ellie sumama ka sa akin sa presinto dahil kelangan ko ang statement mo" He look back to my husband like asking permission to bring me. Edward just nodded. Then he dragged me away to the precint.
It turns out that Clark is already working on Agatha's case. May hinala na sya sa dalawa, Mark and Lucas. Wala lang syan ebidensyang magdidiin sa kanila. When I said her name, yun ang nagtrigger sa kanya na maniwala sa akin.
After that pinuntahan nila ang lugar na sinabi ko. Which of course, nalaman ko lang sa balita at hindi ko nanam totong narinig sa kanilang dalawa.
Nakita nila ang bangkay at iba pang ebidensya na magdidiin sa dalawa. Nakatakas ako sa pwedeng mangyari sa akin sa gabing iyon. Dapat ay nakakulong na ako ngayon doon sa basement. But here I am now still free.
Sana tuluyan ko ng mabago ang hinaharap ko. Ayoko na uling maranasan ang impyernong iyon.
It is almost lunch when Clark permits me to leave the precint. I am hungry. Kainis naman kasing lalaking yun amg daming tanong di man lang ako pinakain. Wala na ngang tulog wala pang kain... haaay buhay.
Lumabas na ako ng presinto. I was surpriced to whom I found waiting for me outside the precint. My heart skip a beat. "Hubby" I murmured.
