Good girl (5SOS fanfic)

Hoofdstuk 23

Pov Sara

Vandaag is het dan zover; mam, pap, Niall, Theo, Greg en Denise gaan terug naar Ierland. Ik ga ze echt enorm missen maar ik ben echt super blij dat ik nog een aantal weken bij Luke ben. Het is nu twaalf uur 's middags. Om acht uur vanavond vertrekt hun vliegtuig. Christy's vliegtuig vertrekt morgen ochtend. Zij vertrekt samen met haar familie. Gisteren heb ik samen met Luke, al mijn spullen al over verhuisd naar het huis van hem en de jongens zodat we dat vandaag niet meer hoefde te doen.

Nog steeds denk ik aan het gesprek dat Luke en ik hadden toen we in de auto zaten. We hadden het over een eigen huis. Man, wat zal ik graag met Luke gaan samenwonen, maar dat gaat niet. Mijn familie ik de reden die me tegen houdt. Toch weet ik honderd procent zeker dat het ooit gaat gebeuren dat ik hier samen met Luke ga wonen. Ik zie ons al voor me over tien jaar: we hebben een mooi huis in Australië waar we wonen, samen met een of meerdere kleine Hemmingsjes rondlopen.

'Babe, waar denk je aan?' vraagt Luke. Ik schud mijn hoofd.

'Over ons. Ik zag ons voor me. Ons over een jaar of tien,' zeg ik.

'Hoe zie je ons dan?' vraagt hij door.

'Samen in een huisje met ons kind of kinderen,' zeg ik. Luke begint te glimlachen.

'En jij zal een prachtige ring om je vinger hebben,' zegt hij. Ik knuffel hem.

'Ik hou van je, Luke,' zeg ik.

'Ik hou meer van jou,' zegt hij. Ik laat hem weer los. Hij gaat met zijn benen languit over de ligstoel in de tuin zitten en ik zit tussen zijn benen in. Hij heeft zijn armen om me heen geslagen.

'Onze kinderen zouden jouw prachtige, bruine krullen hebben,' zegt hij.

'En jouw prachtige, blauwe ogen en jouw mooie lach,' zeg ik.

'Het zullen prachtige kinderen zijn,' zegt Luke.

'Ja, doordat jij de vader bent,' zeg ik.

'En jij de moeder,' zegt hij en geeft me een kusje op mijn achterhoofd. Ik giechel. Theo komt de tuin in gewaggeld en ploft neer op mijn schoot met zijn gezicht naar Luke en mij.

'Het Theo,' zegt Luke.

'Hoi,' zegt Theo schattig.

'Heb je zin om weer naar huis te gaan?' vraag ik. Theo schudt zijn hoofd.

'Waarom niet? Dan kan je weer lekker in je eigen bedje slapen,' zegt Luke.

'Thuis is er geen zwembad in de tuin,' zegt Theo zielig. Ik glimlach.

'Strakjes wordt het weer koud en dan is het veel te koud om te zwemmen. Dan heb je er niet zo veel aan,' zeg ik.

'Oh. Dat is waar. En jij, tante, heb jij zin om naar huis te gaan?' vraagt Theo. Theo weet nog niet dat ik niet mee ga. Denise en Greg mochten van mij niks zeggen, dat wilde ik zelf doen. Ik kijk Luke aan en hij glimlacht zwak naar me.

'Ehm, Theo. Ik ga niet mee naar huis,' zeg ik. Theo kijkt me raar aan.

'Waarom niet?' vraagt hij.

'Ik blijf een tijdje bij Luke wonen,' zeg ik.

'Voor altijd?' vraagt hij door. Ik schud mijn hoofd.

'Nee, gekkie. Ik kom na een tijdje weer naar huis. Ik zal je niet kunnen missen,' zeg ik. Theo glimlacht.

'Ik jou ook niet,' zegt hij. Ik geef hem een knuffel en hij slaat zijn kleine armpjes om mijn nek. Na een tijdje last ik hem los.

'Je bent lief, tante,' zegt Theo. Ik glimlach.