Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nihayet dükkana vardım, önce kameralara baktım herşey normaldi. Yanımda getirdiğim yiyecekleri yemeye başladım.Tekrar kameraları kontrol ettim,bir tanesi ayrılmıştı sahneden. Nasıl oldu bilmiyorum ama,bir anda bildiğin ışınlandı...sağ kapıda belirdi bir anda. Kadının dedikleri doğru çıktı,zor bir gece olacaktı... kapıyı kapatıp beklemeye başladım. Durduk yere şarjım yarıya inmişti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bayağı endişelenmeye başladım...elim ayağım titriyordu. *02:30..* Saat 2 buçuk olmuş ama şarjım halâ yarım idi, ve bana çok sorun yapıyordu derken,bir anda elektrikler gitti... *KORKU DOLU ANLAR...* Elektrikler gitmişti... masanın altına saklandım. Bir tane animatronik içeri girdi. Kalp atışlarımı duyabiliyordum,garip bir gülme sesi vardı. Ama daha fazla masanın altında kalamazdım... kafamı hafiften çıkardığım anda bana baktı, ve kafamı geri içeri soktum. Artık iliklerime kadar hissediliyordu korku. Sonra geri gitti. Bir yolunu bulup kurtulmam lazımdı. Ofiste bir kaç parça tahta buldum. Nereden geldiği umurumda değildi,ama işime çok yarayacaktı. *YARIM SAAT SONRA...* Bütün tahtalar olsun,demir-metal parçalar olsun,hepsini kapılara çaktım. Bayağı ses geldi yani. Havalandırmayı da bir şekilde hallettim,ama bu önlemler onları benden uzak tutacak mı bilmiyordum. İşimi garantiye alıp bir kaç basit tuzak kurdum,belki bu işe yarardı. Sesi duyan animatronikler buraya doğru gelmeye başladılar. O kadar güçlüler di ki Tahtalar, onları tutmaya yetmiyordu. Ve nihayetinde kapıyı kırdılar. Yerlere yapışkan bir madde koydum,bu onları tutacak idi Ama işe yaramadı. Olaylar iyice karışmıştı...canımı kurtarmaya çalışıyordum. Bir anda aklıma kaçma planı geldi,ama benden hızlı idiler. Onlardan kaçmam imkansızdı. Koridorlarda ki ayak seslerini duyabiliyordum. Çekmecenin içinde bir kitap buldum,bu kullanma klavuzu idi. Animatroniklerden nasıl kurtulur onları yazıyordu. Açıp baktım ama kitap boştu,anlam veremedim buna. Kim neden boş bir kitaba yazı yazsın ki. Karşı tarafta mor ışık lambası buldum. Kitaba tuttuğumda yazılar gözükmeye başladı. İçinde"onlardan kurtulmanın tek yolu, animatronik'lerin gücünün kaynağı olan,gidilmesi nerdeyse imkansız olan bir odada yer alıyor." *04:21...* Zamanın nasıl geçtiğini anlamadım,ama bu yerden kurtulmam lazımdı. Elime bir balta ve şok cihazı aldım. Kameraları kontrol edip koridordan yürümeye başladım. Bir animatronik olduğum koridora geliyordu. Varillerin arkasına saklandım, elimdeki şok cihazını ona tutup etkisiz hale gelmesini sağladım,sonra yürümeye devam ettim. Bir oda buldum tam girecekken arkamdan biri geldi. Önce animatronik sandım ama meğer insanmış. Oda burada kalmış. Beni hemen gizli bir köşeye çekti; +Sen kimsin!? -şşs,sessiz ol +Neden!? - Bak! Animatronik geçiyordu son anda kurtulmuştum ... +S-son anda kurtulduk... - Ben olmasaydım çoktan ölmüştün! +... - Neyse sen yeni güvenliksin galiba? *Korkmuş şekilde* + E-evet..bu 2.günüm,sen burda ne arıyorsun? *Derin bir iç çekti ve bana bakarak;* - Beni zorla buraya attılar +Kim? - Önce bir yer bulalım,orda anlatacağım; Elimden tutup hızlıca koşmaya başladı. Arkamızdan da bir animatronik koşuyordu. Koşacak halim kalmamıştı. Bir köşeye girdik. - Üzgünüm ama bunu yapmak zorundaydım +Önemli değil, çıkacağız buradan,saat kaç? - 04:59 +Yaklaşık yarım saat var... - Neye? +Animatroniklerin kapanmasına - Bu imkansız şu anda bütün her yer kilitli! +N-Ne!? - Neden böyle tehlikeli bir işe girdin ki!? +... - Ailevi sorunlar galiba +... Suspus olmuştum...bir şey konuşamıyordum.. - Bilmeden bir şey dediysem,affet beni... *05:00* Bir anda sarıldı...bu iyi gelmişti aslında. Bende ona sarıldım...çok geçmeden animatronikler daha seri gelmeye başladılar; - bir çıkış yolu var aslında! +N-nerede? Bı anda beni kucağına alıp sessizce ilerledi; +İ-indir beni! - Dur iki dakika! Merdiven bulduk bir tane, yukarıda delik vardı çatıda,eğer görünmeden gidebilirsek oraya, kurtulabilirdik. Merdiveni dayadık, önce ben çıktım,ama o tam çıkarken, ayağı kayıp düştü... Onu kurtarmaya çalıştım,ama bende yere düştüm. Animatroniklerin hepsi bir anda buraya geldiler. Ne yapacağımızı bilemedik. Beni kucağına alıp hızlıca koşmaya başladı. Animatroniklerde peşimizden koşuyordu. Bir şekilde atlatmayı başardık. *05:30...* Vardiyam bitmiş olması lazımdı ama halâ animatronikler aktif idi, yapabileceğimiz tek bir şey kalmıştı... dükkanın camdan yapılmış kapısından atlamak. Son hızda kapıya doğru koşup, camdan yapılma kapının içinden geçtik...
