Saat 23:30 suları idi. İşimin ilk günü, birazcık korkuyordum ama biliyordum ki ilk gece sorun olmayacaktı. Dükkana vardım. Ofise doğru gidip koltuğa oturdum bir anda telefon çaldı, arayan patronumun sekreteri idi. Bana yapmam gerekenler hakkında bilgiler veriyordu; *- merhaba sana buranın olayını anlatacağım; 18/06/1990 yılıydı... bütün aileler, çocukları ile beraber burda eğlendirdi. Çocuklar sahnenin önüne gelip,animatroniklerin söyledikleri şarkılarla dans ederlerdi,ne kadar eğlenceliydi taa ki o karanlık olayı yaşayana kadar. İnanması güç bir şey ama...3 çocuk kayboldu kimse ne olduğunu anlamadı.Bir tanesini backstage bölümünde (sahne arkası. Animatroniklerin parçalarının olduğu yer) bir kostümün içinde bulmuşlar. Ama asıl soru şu;o çocuk kostüme nasıl girdi. Bı cinayet mi? Yoksa bir ihmal mi?,ama şunu biliyoruz ki oraya sadece personeller girebiliyor. Neyse ilk görevin kameralara bakmak; Animatroniklerin saat 01'den sonra bir şekilde canlandığı söyleniyor, onları kameralarda kontrol et. Yanında iki kapı bulunuyor masada bir tane kumanda olacak onunla kapıları açıp kapatabilirsin,ama idareli kullanmak gerekiyor*hafiften gülme sesi*biliyorsun ki elektrik kaynakları sınırsız değil, şarjın biterse kapılar otomatik ten açılır yapabileceğin sadece iki şey var; 1-ya animatroniklere yem olacaksın ki buda bayağı can acıtır.. 2- masanın altına saklan, animatronikler eğilemiyor, ama fazla güvenli değil çünkü elektrik biter bitmez, Fredrick (koca tavşan) hemen içeri atlar. O yüzden sana tavsiyem idareli kullan.*
*YARIM SAAT SONRA....*
Anlattıkları içimi ürpertmişti... Ama hazırdım,yapabilirdim kendime inanıyorum. Saat daha 00:30'du.Kontrol için gene kameraları kontrol ettim ama soldaki animatronik çoktan kapıya yaklaşmış idi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen kapıyı kapattım ve diğer animatroniklere baktım birisi daha gitmişti,iyice korkmaya başladım. Sonra kapıyı açtığımda gittiğini gördüm ama havalandırma yerinden ses geliyordu. Aceleyle kapattım orayı, kameradan baktığımda havalandırmad da ki, tilkimsi bir şeydi ama fazla belli olmuyordu. Koridorlara baktığımda sahne kısmında olmayan bir animatronik bana bakıyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sağ kapının olduğu koridorda idi. Ama bana uzaktı. *SAAT 01:33....* Animatronikler daha sık gelmeye başlıyordu,bende iyice tedirgin oluyordum. Bütün kapıları kapatmak zorunda kaldım içerisi fena sıcaklıyor ve şarjım bitiyordu. Kapıları kontrol ettikten sonra geri açtım ama şarjım yarım idi,ne yapacağımı bilmiyordum bende sadece kameralara baktım. Bir de ne göreyim; 2 animatronik sol koridorda, diğer 1 tanesi sağ koridorda, diğeri ise havalandırma da idi. Stresten kötü olmuştum. İlk günün kolay geçeceğini sanmıştım ama beter idi. Yeniden bütün her yeri kapattım ve öylece beklemeye karar verdim *03:45....* Şarj bitiyor,saat ilerliyor ve animatronikler daha sık gelmeye başlıyordu. O tavşan olan canımı çok sıkıyordu,en çok gelen oydu. Vardiya nın bitmesini dört gözle bekliyordum. Bitse de artık kurtulsam diye. Sağ kapıdan bir animatronik geldi hemen kapıyı kapatıp diğerine geçtim, ne ara geldiğini anlamadım ama korkuyla kapıyı kapattım, canımı kurtarma derdinde idim... şarjı bitirmemeye çalışıyordum. Ama şarj yarımdan az kalmıştı. *04:30...* Sadece 1,5 saatim kalmıştı, animatronikler az gelmeye başladı. Tuhafsadım ama benim için iyiydi, bu fırsatı değerlendirip kapıları açtım. Kameraya bakıyordum ama animatronikler yerine geçmiş bekliyorlardı.Bu iyi bir şeydi havalandırmada sesler artmaya başladı,hemen kapatıp kameralara baktım halâ mutfağın kamerası kapalıydı orda ne vardı?,ne saklıyorlar bilmiyorum...sabah gidip bakmak gibi bir niyetim vardı. Şarjım daha da bitmeye başladı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*04:49...* Saat 5'e geliyordu, ama şarjım yeter mi bilmiyordum. Animatronikler tekrardan seri halde gelmeye başladılar,bir yandan kapıları kapatıp açıyor, diğer yandan havalandırmayı kontrol ediyordum. Bu iş bayağı yorucuydu ama biliyordum zamanım az kaldı, bunu yapabilirdim . Saatin nasıl geçtiğini anlamıyordum, geçen her dakika,benim hayatımın bitmesi için bir andı... derken nasıl anlamadım ama saat 05:30 olmuştu... Rahatlamıştım ve eve gitme için yola çıktım. Kendimi eve zor attım ve direk uyudum... *SABAH 12...* Artık uyanmıştım ama gecenin yorgunluğu halâ üzerimdeydi... kahvaltı hazırladım,tam yerken telefon çaldı... -Merhaba işinizin ilk günü iyi geçmiştir umarım +Hayır çokta iyi geçti diyemem... -neden? +İlk gün çok zordu -2.geceye hazırlanın o zaman +Ne demek istiyorsunuz?! -2.gece,ilkinden daha zor olacak maalesef +NE?! Elimden ekmeği düşünmüştüm,bu beni daha da korkuttu, 2.gece daha zor olacak mış... - bayan iyi misiniz? + İ-i-iyiyim.... - Peki ben kapatayım,2. gecenizde şans dilerim Telefonu kapattım, kahvaltıya devam ettim. *KAHVALTIYI BİTİRDİKTEN SONRA...* Uzun süre düşündüm...ne yapacağım diye. Daha idareli kullanmam lazım ve geceyi birirmeliydim. Yanıma bir kaç alet aldım, sonuçta onlar metalden şok cihazı onları halleder,diye düşündüm. *VARDİYA YA SON YARIM SAAT...* akşam olmuştu, bütün ekipmanları hazırladım. Artık vardiya ya hazırdım. Yanıma bir kaç parça yiyecek aldım,orada yerim diye. Bütün hazırlıkları yapıp yola çıktım...
