Bölüm 2

136 10 21
                                    

Acı çekmekten korkan biri,zaten korktuğundan acı çekiyordur...
~Michel de Montaigne~

Bölüm şarkısı: Emre Aydın-Sen beni unutamazsın

_______________________________________

Ama nasıl olur annem dışında kimse bilmiyor bunu annemle aramızda gizli bir sözcüktü bu ne zaman korksam annem "ay ışığım benim eğer sen korkarsan ışıkların söner ve yıldızların yolunu bulamaz o yüzden cesur olup ışığını etrafa yayacaksın anlaştık mı?" Derdi sırf o üzülmesin diye korkmazmış gibi yapardım bu annem gidene kadar böyle devam etti ondan sonra ben herşeyden korkan bir kız olarak kaldım...Annemin cesur kızı olmaya söz vermiştim oysaki bu sözümü şimdi değil ama birgün gerçekten tutacağım yeterki annem'e verdiğim sözü tutayım zamanın bir önemi yok...

Elimde notla yatağın üstüne oturdum ben odada iken koyulması imkansız yoksa görürdüm demeki benden önce girip koymuş belkide o üvey annem olacak Dilan karısı koydu zamanında annemle çok yakın arkadaşlarmış ama para gözünü kör etmiş annem ölünce direkt babam olacak vasıfsızla evlenmeye razı gelmiş yani annemin her sırını biliyor belki bu sözüde biliyordur ve benimle alay ediyordur ama bunu o yaptıysa doğduğuna pişman olacak çünkü kimse ama kimse annemin bana dediği kelimeyi o kirli ağızlarına alamazlar buna izin vermem meleğimin son hatırasına böyle saygısızlık yapamazlar onlara bu hakkı vermiyorum vermemde yarın bu konuya açıklık getireceğim ama şimdi uyumam lazım yoksa sabah uykusuz bir mehir olarak işleri yapacağım ve bu son isteyeceğim şey bile olamaz

Elimde notla yatağın üstüne oturdum ben odada iken koyulması imkansız yoksa görürdüm demeki benden önce girip koymuş belkide o üvey annem olacak Dilan karısı koydu zamanında annemle çok yakın arkadaşlarmış ama para gözünü kör etmiş annem ölünce di...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 2:Kader...

"Mehir kalk artık ne yatıp duruyorsun"

Sabah başımda bir ayının bağırmasıyla uyandım ne kadar güzel ne kadar

"Git başımdan Ahmet seninle uğraşamam ne istiyorsan kendin yap benide rahat bırak"

Yaa insana uykusunda rahat verin bari uyanıkken kabusu yaşatıyorsunuz ya yetmiyor mu

"Kalk lan boş yapma hem bugün bana değil sana görücü geliyorlar eğer çok konuşmaya devam edersen düğün alışverişine kadar bu odadan çıkamaz ve aç kalırsın"

"NEEEEEE!? Ne görücüsü ben istemiyorum o ağa bozuntusuyla evlenmek niye anlamıyorsunuz"

"Sen istesende istemesende bu evlilik olacak çok konuşmada kalk hazırlan!!"

Ahmet odadan çıktı ama arkasında bir enkaz bıraktığından haberi yok tabi nasıl olsun asla benim düşüncelerimi önemsemediler ki şimdi önemsesinler beni bir mal gibi görüyorlar oysa biz kadınlar mal değiliz bizi alıp satamazsın, her kafana estiğinde gel işin bitince git diyemezsin biz mal yada oyuncak değiliz bizde insanız bizde kırılıyor, inciniyoruz bizimde hayallerimiz umutlarımız var onları tek sözünle yıkamazsınız bu kadar cani olamazsınız ya ben buna inanmak istemiyorum ama maalesef bu zamanda kızlarımız ilk darbeyi benim gibi babalarından yiyor daha sonra şanslılarsa sevdikleri adam o yaraları sarıyor lakin şansları yaver gitmezse bir darbede sevdikleri adamdan yiyorlar umarım benim şansım burada döner ve evlenmek zorunda kaldığım o ağa bozuntusu beni sever hata sevmesine gerek yok saygı duysa, insandan saysa bile yeter kalbimde yeni bir yaraya daha yer yok fazlasına dayanamam.

Doğu'daki Ay IşığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin