• p r e m i è r e • [ Complete ]

[ 1 ]

( Zawgyi )

[ p r e m i è r e ]

" တိုးတိုး တိုးတိုး ျမင္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ! "

" ဟိုဘက္တိုး ငါ့ကိုျမင္သြားေတာ့မယ္ကြ ! "

အထက္တန္း စာသင္ခန္းတစ္ခန္းရဲ့ တံခါးအကြယ္နားမွာ ေကာင္ေလး ေလးေယာက္က ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ စာသင္ခန္းထဲကို ေခ်ာင္းေနၾကတယ္။

စာသင္ခန္းထဲမွာေတာ့ သခ်ာဆၤရာျဖစ္တဲ့ Doyoung က အတန္းသားေတြကို စာသင္ေနေလတယ္။

ထိုအခန္းေရ႔ွက ေကာင္ေလး ေလးေယာက္ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ကို HuangRenjun, LeeJeno, NaJaemin နဲ႔ LeeDonghyuck တို႔သာျဖစ္တယ္။
အထက္တန္းႏွစ္ရဲ့ ေက်ာင္းအေနာက္က်ဆံုးဆုကို လတိုင္း ဆြတ္ခူးၾကတဲ့ ေလးေယာက္ေပါ့။

ေလးေယာက္လံုးက ေက်ာင္းသာေနာက္က်တာ စာၾက သူ႔ေနရာနဲ႔သူေတာ့ ေတာ္ၾကသား။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆရာမေတြကလည္း တစ္ခုခုဆို စာေတာ္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြမို႔ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကသည္ေလ။

ဒါေပမဲ့ အခု သူတို႔ရင္ဆိုင္ရမွာက သခ်ာဆၤရာ KimDoyoung နဲ႔ .. ။
ဆရာ Doyoung က အရပ္သာရွည္တာ စိတ္က လက္တစ္ဆစ္
စကားဆိုလည္း တစ္ခါေျပာၿပီးရင္ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ပြစိပြစိနဲ႔ဆက္ေျပာေနေရာ။

အဲ့တာေၾကာင့္ သူတို႔မွာ ဆရာ Doyoung အခ်ိန္ မနက္ပိုင္းက်ရင္
အတတ္ႏိုင္ဆံုး မေနာက္က်ေအာင္လာရတယ္။
မဟုတ္ရင္ မၿပီးဆံုးႏိုင္တဲ့ တရားေတြနားေထာင္ရင္း နတ္ျပည္ေရာက္သြားေလာက္တာမို႔ :"(

အခုလည္း မနက္ပိုင္း ဆရာ Doyoung အခ်ိန္မို႔ အကုန္လံုး ေသခ်ာေလး ေစာေစာထြက္လာၾကဖို႔ တိုင္ပင္ထားေပမယ့္ ဂိမ္းအေဆာ့လြန္ၿပီး မနက္ေက်ာင္း၈နာရီသြားရမွာကို ၆နာရီခြဲမွအိပ္လိုက္တဲ့ LeeJeno ကို ႏိႈးေနရတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားေတာ့တာပါပဲ။

သူတို႔လည္း ဆရာ Doyoung ရဲ့ တရားေတြမနာခ်င္တာနဲ႔ ၄၅မိနစ္လံုး အခန္းေရ႔ွကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေစာင့္ေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
အခြင့္ရရင္ေတာ့ အတန္းထဲ တတ္တိတ္ေလးခိုးဝင္ၾကဖို႔လည္း စီစဉ္ထားၾကေသးရဲ့။

" ေဟ့ေကာင္ ငါ့ဘက္အတင္းမတိုးနဲ႔လို႔ "

" မင္းတို႔က အခန္းထဲေရာက္သြားၿပီး ငါက်န္ေနခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲကြ ! "