[ 5 ]

669 102 0
                                    

( Zawgyi )

[ p r e m i è r e ~ ]




" Donghyuck ငါတို႔ ဟိုေန႔က Mark hyung ကို မားကတ္မွာ ေတြ႕ခဲ့တာ Hyung က ေနမေကာင္းဘူးလားမသိဘူး
မ်က္နွာေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္က်သြားတယ္ "

" Hyung က တစ္ေယာက္တည္းေနတာမလား တကယ္လို႔ ေနမေကာင္းဘူးဆို ဘယ္သူက လုပ္ေပးမွာလဲ "

" ဟုတ္ပါရဲ႕ ညဘက္ႀကီး ဖ်ားေနရင္ ဒုကၡပဲ "

Jeno နဲ႔ Jaemin ရဲ႕ Group chat ထဲ ပို႔လာတဲ့ စာေတြကို ျမင္ၿပီး Donghyuck ေခါင္းေတြမူးေ၀သြားတယ္။
အဲ့လိုနဲ႔ မေခၚျဖစ္တာၾကာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ
နွိပ္မိေတာ့တယ္။

တစ္ခါ ... နွစ္ခါ ... သံုးခါ ။
သံုးခါလံုးမကိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူစိတ္ပူၿပီး ရင္ေတြတုန္လာရတယ္။

နာရီကို ၾကည့္ေတာ့ ညေန ေျခာက္နာရီခြဲ။
Mark hyung ေျပာျပထားလို႔ သူေနတဲ့ ကြန္ဒိုကိုသိေပမယ့္ တစ္ခါမွလိုက္မသြားဖူးတာေၾကာင့္ သြားရနိုးနိုးမသြားရနိုးနိုးျဖစ္ေနတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ပဲ အေပၚထပ္အက်ီႌေကာက္၀တ္ကာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့တယ္။

" သားေရ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီေလ ဘယ္သြားမလို႔တုန္း "

" သူငယ္ခ်င္းဆီ ေမေမ .. သား ေနာက္က်ရင္ စိတ္ပူမေနနဲ႔ေနာ္ ေမေမ "

" ဘယ္သူငယ္ခ်င္းလဲ Jeno တို႔ဆီလား ေၾသာ္ ဒုန္ေဟ်ာခ့္ "

အေနာက္ကေန ေခၚေနတဲ့ ေမေမ့စကားကိုလည္း ျပန္မေျဖနိုင္ေတာ့ပဲ
ဂိုေထာင္ထဲမွာ သိမ္းထားတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ စက္ဘီးကို ထုတ္ၿပီး ျမန္ျမန္နင္းခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

စိတ္ထဲမွာလည္း Jaemin တို႔ေျပာတဲ့ " ညဘက္ႀကီး ဖ်ားေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုပဲ ေတြးေနမိတယ္။
Mark ရဲ႕အိမ္က သူ႔အိမ္ကေနဆို လမ္းေၾကာင္းသင့္ေပမယ့္ နည္းနည္းေ၀းတယ္ေျပာလို႔ရတယ္။

ကြန္ဒိုေအာက္ကို ေရာက္ေနၿပီေပမယ့္ အကယ္၍မ်ား ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၿပီး ေဆးနဲ႔စားစရာေတြ ၀င္၀ယ္ခဲ့ရေသးတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ၀င္ခြင့္ကဒ္မပါရင္ ၀င္လို႔မရဘူးဆိုၿပီးရစ္ေနတဲ့ ကြန္ဒိုက လံုၿခံဳေရးဦးေလးႀကီးကို အသည္းအသန္ ေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူကြန္ဒိုထဲ၀င္ခြင့္ရသြားေတာ့တယ္။

• p r e m i è r e • [ Complete ]Where stories live. Discover now