"Hey kenma"
"Hhm"
"Biliyorsun, yakında mezun olacam ve Tokyo'da bir üniversiteye gideceğim...Bensiz idare edebilecek misin?"
"..."
"Kenma?"
Kenma kendini tutamadı. Bu konu onu o kadar kırıyordu ki...
Kenma'nın yanaklarının ıslandığını fark etti. Kenma kuroo'nun fark ettiğini anladığında saklamak için kafasını ona gömdü.
"..Neden aniden sarılıyorsun? Gideceğim için mi üzüldün yoksaaa!?"
"Yani hayır, sabahleyin kim beni zorla okula uyandıracak ve kahvaltı hazırlayacak onu merak ediyorum, o kadar..."
Kenma: "Onsuz bir hayat, onsuz bir süreliğine olsa bile yaşamak...imkansız"
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Promise
FanfictionKuroken. Yazarken ağladım açıkçası ve sizi umarım etkileyebilir. Emek verdim ama ondan çok ilhamla yazdım umarım beğenirsiniz. Konusunu açıklayamam ama okuyup bakın lütfen. İyi okumalar <3
