Zeno's Sapphire

Special Chapter

I've been getting notifications because of Zeno and Sap, so... here's a special chapter hehe

Warning: mushy hehe (I mean it's Sap so)
-

I squinted my eyes as I tried my best to awake myself. Nakakaantok pa pero kailangan ko bumangon kasi nanaginip ako ng ice cream and now I want it for real. Hindi ko na maalala kung kailan ang huli. My husband told me to stop eating ice cream before I get addicted again.

Speaking of husband, bakit wala na akong katabi?

Sumimangot ako, he didn't wake me up like he used to!

I sighed and got up, humihikab akong nagtungo sa banyo para gawin ang mga dapat kong gawin. I took a work-free day today and Zeno did the same, and we'll have dinner date later! I giggled at the thought, it still always excite me like before when we're still not married.

Nagpupunas pa lamang ako ng mukha nang marinig ko ang tunog na nanggaling sa cellphone ko.

Hubby calling...

I quickly answered it and tap the speaker mode. "Hubby!" I irritatedly called.

But like always, he just chuckled. Kaya madalas sisimangutan ko na lang siya, hindi niya sineseryoso 'yung inis ko.

"I was trying to wake you up baby, but you don't want to." He explained with a faded laugh like he knew why my voice is like that. "I had an emergency meeting earlier."

"Kahit na... dapat... dapat pinilit mo ako." Naikagat ko ang sariling labi, hindi rin kasi ako sigurado sa sinabi.

"Hmm, I'll make it up to you. What does my baby girl wants?"

Mabilis akong napangiti.

"Can you bring home ice cream then?"

Unti-unting naglaho ang ngiti ko dahil hindi siya sumagot. Silence engulfed the line for few minutes.

"Nakakainis ka naman e, magtatanong ka tapos ayaw mo pala." I added when he still didn't speak.

Ilang saglit pa bago siya sumagot muli.

"Fine," aniya. "End it now, I'll be heading home in an hour."

Hindi na ako sumagot at pinatay na lang ang tawag gaya ng sinabi niya. Hindi ko tuloy maiwasan isipin kung baka hindi niya nagustuhan ang sagot ko. I've never been irritated easily, pero kasi nakakainis talaga siya ngayon.

Parang ang bilis niya mang-inis ngayong araw...

Huminga ako ng malalim at bumaba na lamang. Dumeretso ako sa kusina, napakunot ang noo ko ng may maamoy na kakaiba.

"Hello Ma'am Sap!" bati ni Pia habang isinasalin ang sinangag sa plato.

Ngingitian ko sana siya ngunit naging ngiwi iyon dahil hindi ko na kinaya tiisin ang amoy. I ran towards the sink and tried to vomit, pero wala naman lumalabas.

"Okay ka lang, Ma'am?"

Umiling-iling ako. "Baka panis na 'yang kanin na ginamit mo, ang baho e..." sambit ko habang nakayuko sa lababo.

I gargled a water. Tatayo pa lang ako ay parang nasusuka na uli ako pero wala naman lumalabas. Naiiyak tuloy ako baka mag-alala si Zeno tas hindi niya ako bigyan ng gusto kong pagkain.

Tinakpan ko ang ilong ko at lumayo kay Pia at sa pagkain. Confusion is written on her face as she watch me step away.

"Ma'am Sap, hindi naman mabaho 'to e. Amoy galing restaurant nga ni Ma'am Yaleyna!" She joked but I just frowned. Napatigil tuloy siya at inamoy ang sarili. "Hindi rin naman ako, ma'am. Kakaligo ko lang e..."