Chapter 7: Shot
Nang maguwian ay pinauna na ulit ako nila Zain sa parking lot dahil may inaayos pa sya. hindi paren tapos ang klase nila Ventri at menard.
Kanina sa office halos tatlo silang hindi makausap dahil sa badtrip natawa pa nga ako sa sinabi ng tatlo.
"Kung hindi lang babae yan, nako! Salvage na sya mamayang gabi."Si ventri.
"Edi yung ama i salvage natin, tsk basic."Si menard
"Agreed, Pero Yang mga Manduque na yan mga muka silang kuto sa ulo."Si zain.
"Mukang garapata ng aso."Pakikisali ni Menard.
Tyaka sila sabay sabay na nagtawanan, Napailing nalang ako habang naalala ko yon.
mga kalalaking tao laitero.
Napahinto ako sa pag lalakad ng may sumitsit, Hindi ko pinansin yon hanggang sa may naramdaman akong sumabay sa lakad ko.
"What do you need this time?"Walang reaksyong tanong ko.
"You didn't accept my apology earlier"
"I do not accept forgiveness"
"Whoa... so tell me Miss-dont-accept-forgiveness, anong pwede kong gawin para tanggapin mo ang sorry ko for my sister huh?"
Huminto ako ng nasa tapat na ako ng sasakyan ni Zain,tyaka ko sya hinarap.
"First i have name, Second dont follow me,and third get lost."
"First i dont know your name, second I'm not following you, And third I'm not a bubble to disappear suddenly."
pilosopo amputa.
"Pag sinapak ko yang muka mo comatose ka 5 years."Wala paring kahit anong emosyon akong ipinapakita.
kahit malapit ko na syang bangasan sa muka.
"Come on, What peace offering you want? hmm?"
wtf? para akong girlfriend na sinusuyo dito.That's yaaak!
"Ah, Alam ko na! May alam akong coffee shop nearby. Let's go!"
"Teka!"
wala na akong nagawa ng hatakit nya ako sa palapulsuhan,Para syang bata na kakalabas lang ng bahay.
Bakit ganon? Ang alam ko seryoso tong lalaking to cold sya kagaya ko pero bakit iba tong pinapakita nya?
"Welcome to Zedee coffee shop Ma'am, sir." salubong samin ng cashier.
"What do you want?" He looked at me."My treat"
He change his Aura, to being childish turn to being serious and cold guy.
Seriously? Ang bilis nya magpalit ng mood.
"Anything."
Sya na ang nagorder, Pinaghanap nya nalang ako ng mauupuan.Sa may bintana ako lumagay, hindi ako palasama sa ibang tao.
pero bakit pag dating dito sa mokong na to, Napapasama ako at bukal sa kalooban ko?
"Here, I ordered cake too."
Damn,Cake.my favorite
pero hindi ako makakakain or makakainom,tsk. hindi ko pwedeng tanggalin tong mask ko.
"Why? Don't... dont you like it?"
"Do you think i can eat with my mask?" i asked him, Bumaba ang tingin nya mula sa mata ko pababa sa mask na suot ko.
natatakpan ang ilong at bibig ko.
"Oh, sorry. I papa take out ko nalang."
"That's better."
"So?... forgiven na ko?"
Tumaas ang kilay ko dahil don.
"Hindi ikaw ang nakaaway ko kanina, kaya manahimik ka ri'yan."
"But--"
"No but's, kumain ka nalang. Daldal mo"
"If you say so..."
nanlaki ang mata ko ng bigla syang ngumuso at nakasimangot na kumain.
tangina.
Grabe tong lalaking to, Iba iba attitude hanggang ngayon nakatulala ako sa gwapo nyang muka. hindi ko maimagine ang isang SAXON MANDUQUE? nay ganitong side.
Pero bakit sakin lang? Kanina hindi sya ganyan sa iba kapag nay ibang tao ang seryoso nya... pero pag dating sakin... bakit ka ganito?
bumuntong hiningi ako, hindi ko alam pero bakit hindi ko matiis yung ganyang muka nya?
"Fine, Forgiven na."Umirap pa ko ng nag angat sya ng tingin ng mang ngiti sa labi labas pa gilagid.
Pinigilan ko ang ngisi ko non.
"Walang bawian!"
"Oo na kumain ka na."
Minutes pass binayaran nya na ang bill at tineyk-out na ang pagkain ko.
naglalakad na kami, Ayon nanaman ang seryoso nyang muka habang naglalakad naka lagay ang kamay nya sa may pocket.
"Bakit ka ba--"naputol ang sasabihin nya ng may humintong itim na van sa harapan namin at nagpaputok ng sunod sunod.
Kaya hinatak ko bigla si Saxon at sabay kaming bumagsak,Narinig ko na ang pagalis ng van narinig ko din ang sigawan.
"Damn! Heyy!.May tama ka."
yun nalang ang huli kong narinig bago ako mawalan ng malay.
