CDA SERIES #1 : Childhood Madness

CHILDHOOD MADNESS - 12

"Where's the Nurse?" tanong ko sa isang Nurse na nasa E.R. din.

"Sino po, Doc?" tanong niya, seryoso akong nakatingin sakaniya.

"Yung kanina," patukoy ko sa nagpa-paalis sa dalaga kanina.

"Ah siya po?" tanong niya. Napatingin ako sa tinuturo niya, siya nga.

"Salamat." Akmang pupunta ako doon ng may humawak sa kamay ko.

"Anong gagawin mo?" tanong ni Kirv, tinaasan ko siya ng kilay.

"Nothing, i just need something to tell her about her job," sabi ko at nagpaunang lumakad. Naramadaman ko pa na sumunod siya sa akin.

"Hey." Napalingon sa akin ang Nurse kanina, napataas ang kilay ko ng makita ang name plate niya. 

Sajji Sere

"Yes Doc?" pormal na tanong niya. May ilang nurse din ang napatingin sa amin, including Kirv.

"What is your job?" seryosong tanong ko, nakita ko siyang napalunok bago sumagot.

"Plan and provide medical care to patients, Doc." Kinakabahang usal niya.

"Why did you say that to her?" seryosong tanong ko ulit.

"Doc, wala na po talagang Doctor na avail-" Napatigil siya ng magsalita ulit ako.

"Then?pinapaalais niyo siya? You're a nurse and that's not enough reason, para paalisin niyo siya ng ganon, can't you see? paano kung ikaw 'yong nandon ha?! Paano pag tatay mo 'yong nandon sa sitwasyong 'yon? Kahit paunang lunas man lang, what the hell, always remember this." Sabi ko pa.

"Always remember, kapag nawala na ang buhay ng isang tao, wala na, hindi mo na maibabalik pa." I calmly said, kaya napayuko siya. Ramdam ko ang pag-tingin ng ibang tao sa paligid.

"All of you, ayokong makakakita ng gano'n ulit, your jobs is to help people, take care of your patients, hindi lang dahil sa pera kaya kayo nandito, nandito kayo para tumulong sa mga tao, may sweldo kayo o wala, the heck." Lumakad ako palayo pagkatapos sabihin 'yon. 

"Fuck that, puro pera!" Inis na sabi ko pagkalabas ng Ospital.

"Calm yourself." Napalingon ako sa nagsalita.

"What?" inis pa ding tanong ko.

"Calm yourself, i said, walang magagawa 'yang galit mo," pagpapakalma niya pa sa akin kaya napabuntong hininga ako bago umiling.

"Nakakainis! Why do people always think about money?! I know that their working for it! Pero 'yong ganito, buhay ng tao 'yon, kapwa nila 'yon, once na mawala ang tao, wala na!" Sigaw ko pa, he held my chin up so i can looked at him.

"Look, not all people are like that, Chelsee, always think the point of view of both people, okay?calm yourself." Tinignan niya ako sa mata kaya mas lalo akong nailang at umiwas ng tingin.

"May duty pa 'ko sa, Marian." Dumeretso ako sa parking lot para kunin ang sasakyan ko. Ramadam ko ang pagsunod niya sa akin, napailing ako bago harapin siya. 

"May schedule ka sa Medical, this week?" tanong niya sa akin.

Kinuha ko ang cellphone ko at pumunta sa notes. I check my schedule. Napatango ako ng makitang meron akong schedule no'n sa Wednseday.

"That's good, see you tomorrow." Napa-amang ako sa sinabi niya, tomorrow?!

"Bat bukas?" gulat na tanong ko pa.

"I'm going to Marian, tomorrow, so see you tomorrow," paliawanag niya.

"Para sakin?!hoy aba sobra naman ata 'yon!" sambit ko, nakita kong napangiti siya sa sinabi ko.