uno: "O günler tekrar gelecekti."

47 5 1
                                    

Günümüz, Virginia Mystic Falls

Cassandra Corbyn-St.John

Yaz ayının ortasında olmamıza rağmen sonbahardayız gibi hissettiren havaya bakarken, elimdeki kahveyi yudumlayarak pencereme hiddetle çarpan yağmur damlalarını seyrediyordum.

Penceredeki yansımama bakarken gözüm, boynumdaki kolyeye takıldı. Onun bana verdiği kolye.

Flashback

1918 Londra, Birleşik Krallık

Arkamdan bedenimi saran kollara tutunup gülümsedim, burnuma dolan kokuyu hiçbir şeye değişemezdim. Sanki kahve olmaktan son anda vazgeçip insan olmuştu.

Başını boynuma getirip üflemesiyle huylanarak kahkaha attım ona dönüp dudaklarına bir öpücük kondururken, o verdiğim öpücüğü uzatmak adına belimden tutup kendine doğru bastırmıştı.

Ellerimi yumuşak saçlarında gezdirirken, beni duvara yapıştırmasıyla inlemiştim.

Bir süre daha öpüştükten sonra birbirimizden ayrılırken, şefkatle yanağımı okşayarak o güzel gülümsemesini bana sunmuştu, gözlerimin o an ışıl ışıl patladığında yemin edebilirdim.

"Arkanı dön ve gözlerini kapa, senin için bir hediyem var."

Kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken dediğini yerine getirdim, boynumda hissettiğim soğuk ağırlık beni hazırlıksız yakalarken titretmişti, kulağıma doğru eğildiğini hissettim.

"5. Evlilik yıldönümümüz kutlu olsun sevgilim, Rusya'dan dönerken bir satıcı bu kolyeyi satın almam için ısrar etti, baktığımda tam sana göre olduğunu düşündüm ve görüyorum ki yanılmamışım."

Heyecanla kapattığım gözleri açtığımda, boynumdaki kolye neredeyse ağlamama neden olacaktı.

Boynuna sıkıca sarılırken, kokusunu tekrar içime çekip belki de milyonuncu kez teşekkür ediyordum.

Ondan ayrılarak elimi uzattım.

"Kuşların bana fısıldadığına göre, bugün göktaşı yağmurları olacakmış. Ne dersin? İzlemeye gidelim mi?"

O tapılası gülümsemesini bana tekrar sundu, Enzo'yu tanıdığımdan beri astronomi, gökyüzü olaylarına düşkün oluğunu biliyordum. Kıskanmıyor da değildim hani.

İri eli buz gibi ellerimi kavrarken, içimde her seferinde bir sıcaklık oluyordu.

Kahkahalarla evden ayrıldık.

Flashback End

Zihnimde beliren mutlu anı, acı acı gülümsememe neden olmuştu ancak kendimi çabucak toparlamıştım kendime verdiğim sözü hatırlayarak

O günler tekrar gelecekti.

Üstüme kırmızı bir elbise giyerken kan dolu kahve bardağından bir yudum aldım.

Bugün Mystic Falls lise hayatımın ilk günüydü, biyoloji öğretmeni olarak.

Jip tarzı arabamla okulun park yerine ustaca park ederken, tüm gözlerin üstümde olduğunu görebiliyordum, ufak bir kasabaya göre araba fazla kaçmış olabilirdi ama kimin umrundaydı ki.

absinthe | enzo st. johnHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin