Beni nasıl sinir edeceğini biliyordu sanki.
"B-bırak beni senle gelmek istemiyorum"
Sanki o anda Allah beni duydu ve biri Meriçin kolundan tutup geriye fırlattı. Korkuyla kapattığım gözümü yavaş yavaş araladım. Önümde geniş omuzları uzun boyuyla biri duruyordu.
"Gelmek istemiyor görmüyor musun?"
Diye kükredi adeta Meriç'e. Anında sesinden tanımıştım o benim ilkokul arkadaşım Arda'ydı.
Hemen arkasına dönüp kollarıma baktı.
"İyi misin?" Diye sordu gergince.
Gülümseyip kafamı salladım ama tam o sırada Meriç gelip Arda'yı itti.
"Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben Meriç Arslan istesem şuanda seni bile satın alırım"
Ve hiçbir şey demeden beni yine kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Arda'ya baktığımda ise sinirli bir şekilde yanımıza gelmeye başladı.
"Sen kim olduğunu zannediyorsun orospu çocuğu?"
Meriç Arda'nın yüzüne bir yumruk daha indirdiğinde gözlerimi fal taşı gibi açmıştım. Herkes bizi izliyordu.
Arda güldü. Burnu kanıyordu.
"Arda!"
Arda'nın olduğu tarafa doğru koşacakken Meriç kolumu tuttu ve beni kendine çekti. İnsanlar bizi keyifle izliyordu.
"BIRAK BENİ!"
"Olmaz. Sakinleş. Benimle geliyorsun."
Gözlerinim içine bakmıştım. Öfke ile dolup taşıyordu. Adeta bir yangın vardı orada.
"Gözlerin yangın alevi gibi."
Dediklerime şok olmuştum. Ağzımdan kaçmıştı.
"Hah. Öyle mi?" Dedi ve yüzüme daha da yakınlaştı.
"O alevin içinde yanmak ister misin?"
Yutkundum. Yüzümü ateş basmıştı. Yüzünü git gide yakınlaştırıyordu.
"Sen yangın çıkarırsan bende itfaiye olur olaya müdahale ederim."
Arda koşarak Meriç'e bir yumruk attı ve Meriç'i yere serdi. Herkes aniden bağırmaya başlamıştı.
"ARDA SAKİN OL!"
Diye bağırmıştım. Tüm kızlar Meriç için tezahürat ediyordu ama ben Arda iyi mi diye endişelendiğimden onlara kulak asmıyordum.
Arda bağırdığım an arkasına dönüp bana baktı tam cevap verecekken Meriç Arda'nın yakasından tutup kendine çekti ve
"Dediklerimi duymadın herhalde. Benim olana dokunamazsın. Ben Meriç Arslanım ve sen benim ayağımın tozu bile olamazsın. Bundan sonra seni Açelyanın yanında görmeyeceğim."
Arda önceki lafları ne kadar yutsada son kelimede deniz mavisi gözleri adeta dep derin bir okyanusa dönüşmüştü sanki. O an gözlerine bakıp boğulabilirdim belkide.
"Beni istediğin kadar ezebilirsin ama Açelya'yı kullanmana izin vermeyeceğim Meriç Arslan"
Beni nasıl sinir edeceğini biliyordu sanki.
"B-bırak beni senle gelmek istemiyorum"
Sanki o anda Allah beni duydu ve biri Meriçin kolundan tutup geriye fırlattı. Korkuyla kapattığım gözümü yavaş yavaş araladım. Önümde geniş omuzları uzun boyuyla biri duruyordu.
"Gelmek istemiyor görmüyor musun?"
Diye kükredi adeta Meriç'e. Anında sesinden tanımıştım o benim ilkokul arkadaşım Arda'ydı.
Hemen arkasına dönüp kollarıma baktı.
"İyi misin?" Diye sordu gergince.
Gülümseyip kafamı salladım ama tam o sırada Meriç gelip Arda'yı itti.
"Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben Meriç Arslan istesem şuanda seni bile satın alırım"
Ve hiçbir şey demeden beni yine kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Arda'ya baktığımda ise sinirli bir şekilde yanımıza gelmeye başladı.
"Sen kim olduğunu zannediyorsun orospu çocuğu?"
Meriç Arda'nın yüzüne bir yumruk daha indirdiğinde gözlerimi fal tsşı gibi açmıştım. Herkes bizi izliyordu.
Arda güldü. Burnu kanıyordu.
"Arda!"
Arda'nın olduğu tarafa doğru koşacakken Meriç kolumu tuttu ve beni kendine çekti. İnsanlar bizi keyifle izliyordu.
"BIRAK BENİ!"
"Olmaz. Sakinleş. Benimle geliyorsun."
Gözlerinim içine bakmıştım. Öfke ile dolup taşıyordu. Adeta bir yangın vardı orada.
"Gözlerin yangın alevi gibi."
Dediklerime şok olmuştum. Ağzımdan kaçmıştı.
"Hah. Öyle mi?" Dedi ve yüzüme daha da yakınlaştı.
"O alevin içinde yanmak ister misin?"
Yutkundum. Yüzümü ateş basmıştı. Yüzünü git gide yakınlaştırıyordu.
"Sen yangın çıkarırsan bende itfaiye olur olaya müdahale ederim."
Arda koşarak Meriç'e bir yumruk attı ve Meriç'i yere serdi. Herkes aniden bağırmaya başlamıştı.
"ARDA SAKİN OL!"
Diye bağırmıştım. Tüm kızlar Meriç için tezahürat ediyordu ama ben Arda iyi mi diye endişelendiğimden onlara kulak asmıyordum.
Arda bağırdığım an arkasına dönüp bana baktı tam cevap verecekken Meriç Arda'nın yakasından tutup kendine çekti ve
"Dediklerimi duymadın herhalde. Benim olana dokunamazsın. Ben Meriç Arslanım ve sen benim ayağımın tozu bile olamazsın. Bundan sonra seni Açelyanın yanında görmeyeceğim."
Arda önceki lafları ne kadar yutsada son kelimede deniz mavisi gözleri adeta dep derin bir okyanusa dönüşmüştü sanki. O an gözlerine bakıp boğulabilirdim belkide.
"Beni istediğin kadar ezebilirsin ama Açelya'yı kullanmana izin vermeyeceğim Meriç Arslan"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sınıfımdaki Bad Boy
Teen FictionSınıfımdaki Bad Boy Bölüm 1 okuduğunuz için teşekkürler.
