Seni özlediğim kadarım artık
Bazen küçücük kalıyor
Bazen dağ gibi büyüyorum bilmiyorsun.
Otobüse yetişmek için her sabah acele ederken
Sağ tarafındaki sokağa bakamiyorsun bir zaman sonra
Sağ yanın uyusuyor acıya.
Sağ tarafındaki sokağa düşman olmak nedir
Bilmiyorsun..
Abinin bile sana bu denli benzemesinin içime ne kadar oturduğunu bilmiyorsun..
Seni özlediğim kadarım artık
Bugünlerde kocamanım anlayacağın.
Kin de kusmuyorum kimseye
Hak verdiklerim çoğaldı.
Seni özlemek ne ağırdır
Bilmiyorsun
Hapsoldugun karanlıkta en büyük acı benim diye inliyorsun bilirim
Hapsoldugun karanlığın bile sansli olduğunu düşünecek kadar özledim
Bilmiyorsun.
Öfkeyle çekip gittiğinden beri yanımdan
Tüm yanlarımı da şehirden götürdün
Tüm yanlarımı arıyorum deli divane.
Tüm yanlarım sensin
Seni seviyorum
Bilmiyorsun.
Kimlerin gözlerine bakıyorum
Sokaklarda kimlerle sarmas dolas oluyorum
Kimlerin kokusunda senin kokundan parçalar arıyorum
Bilmiyorsun
Seni seviyorum lar dökülüyor dilimden yalan yanlış
Hissetmekten kaçmak , diyorum bunun adına
Hissetmekten kaçmak nedir
Bilmiyorsun.
Nasil hüsrana bulaniyorum gece vakitleri
Nasil salya sümüklü şarkılara sığınıyorum
Nasıl midemi delip geçiyor ağrın
Senin acınla kendimi nasıl aşıyorum
Bilmiyorsun.
Sevmek için seçmek gerekmiyor
Yürek birini sevdiği zaman imkanlarini da oldukça zorluyor
Önce çokça hayal kuruyor
Sonra kendi hayallerinde yüzüyor
Kaybedince de boguluyor.
Nasıl boguluyorum
Bilmiyorsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BURUK YANLARIM
RandomInanmayı bıraktıktan sonra yazmak düşüyor aklına insanın. En Zor şeymiş, inandıklarından vazgeçmek. En Zor şeymiş , son kez sarıldığını sonradan farketmek. En Zor şeymiş , karanlığa hapsolan bir adama tonlarca şey yazmak...
