EMERGENCY

"Wake up lad, He's dying"

Sabah mutlu bir şekilde uyanmak istemiştim ama Sabah saat 5'te Zayn'nin akşamdan kalma gibi sesiyle uyandım "Dostum kalk, O ölüyor." diye bağırdı evin içinde. Ve bende yataktan fırlayıp "Kim Zaynie, Kim ölüyor?" diye sordum.

"O işte seninki iç kanaması varmış ölüyor Lou."

"Şaka yapıyorsun değil mi olamaz bu"

"Sence böyle bir konuda şaka yapar mı-" sözünü yarıda kesip direk odama gidip üzerime gelişi güzel bir şeyler giydim ve Zayn'i alıp hemen evden çıktım.

                                                                                        ***

Hastaneye vardığımızda herkes bir telaş içinde gidiydi. Direk 028 numaralı odaya çıktım ve yatağında yoktu. Odada ne Niall vardı ne de Liam ne de Harry...

Ameliyata almış olmalılardı koşarak ameliyathane katına uçtum bu uçuşum sırasında peşimdi harap olan Zayn'i bırakmamıştım. Oradaydı Niall ve Liamm oradaydı ameliyathane kapısının önündelerdi.

Koşarak yanlarına gittim ve "Nasıl neyi var iyi mi?" diye sordum. Sesim titriyordu çok endişeliydim. O sırada Liam;

"Biz seni kaç kez aradık ama ulaşamadık neredeydin buna sen sebep oldun diyerek üzerime atıldı."

Niall onu sakinleştirmeye çalışırken "Liam abartma o sadece bir hemşire doktora haber verdik zaten sakin ol. İyileşecek." 

"Liam neyden bahsediyorsun bilmiyorum ama telefonum asla sessizde değil ve uykum hafiftir bak telefonum burada sessizde değil ve özür dilerim eğer bu benim hatamsa."

Elimdeki telefonu aldı ve sessizde olduğunu gözüme sokarak gösterdi. Ama bu imkansızdı asla bu şekilde kullanmıyordum. Direkt Zayn'e baktım sadece telefonumu kurcalayan tek manyak oydu çünki o da bana bakıyordu ki ellerinin titrediğini gördüm ne zaman yalan söylese elleri titrerdi pezevengin. 

"Zayn bu gün eve sağlam gidemeyebilirsin haberin olsun." diye bir uyarıda bulundum ve koşmaya başladı kolundan yakalayıp yanıma oturttum ve kulağına "Bu senin suçun ve nasıl telafi edeceğini düşünsen iyi edersin yoksa Liam la aranın bozulmasını istemezsin değil mi Zayniee."

Yüzüme baktı ağzını açtı ama konuşamadı ve durdu.

Bu ona yetmişti Liama kendimi açıklayıp Niall, Ben, Liam ve Zayn kapının önünde beklemeye başladık yaklaşık 2 saat sonra içeriden çıktı. "Çok acı çekmişe benziyordu buna ben sebep olmuştum keşke yanında olsaydım. Keşke eve gitmeseydim" diye iç geçirdim ama artık fayda etmezdi bundan sonra asla eve gitmeyeceğim o iyileşip evim- evine gidene kadar. 

Odasına aldıklarında yanına sadece benim girme iznim vardı girdim pansumanını yaptıktan sonra yanına oturdum ve

"Keşke dün gece seni bırakmasaydım keşke... Keşke Zayn bu sikik telefonu kurcalamsaydı..." dedim ve elini tuttum o sırada gözümden bir yaş süzüldü elimde olmadan. Başımı öne eğmiştim bir el yüzümü kaldırdı ve "Mavi üzülmene gerek yok sakın üzülme seni çok iyi birisin ve keşke leri önemseme. Şu an benim yanımdasın ve ben çok mutluyum başka hiçbir şeyin önemi yok." dedi.

Şok içindeydim. Harry söylemişti bana bunları kafam karışmıştı hemde çok beni seviyor muydu acaba. Yüzümde olan elini tutup yanağına bir öpücük kondurdum ve "Umarım en kısa zamanda iyileşirsin." dedim

"Eğer iyileşirsem seni bir daha göremem ki."

"Sen istediğin sürece hayatında kalırım ne konumda olacağım gene sana bağlı Yeşil."