Seoul ကို ျပန္ရမယ့္ မနက္ခင္းျဖစ္ေပမယ့္ NamJoon တစ္ေယာက္ အိပ္ယာမွ မႏိုးေသးေပ
ျပတင္းေပါက္ မွ တစ္ဆင့္ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြး
ေလေျပတစ္ခ်ိဳ႕ သယ္ေဆာင္ျခင္းခံလာရတဲ့ ေက်းငွက္ျမည္သံတို႔ႏွင့္အတူ အိပ္မက္ ကမၻာငယ္ေလးထဲ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနခဲ့တဲ့ Nam Joon
_ beep beep beep _
ဆက္တိုက္တုန္ခါေနတဲ့ ဖုန္းမွ ႏိုးစက္သံေၾကာင့္ အပ်င္းဆန္႔ကာ ကုန္း႐ုန္းထ လာသည္
နာရီၾကည့္မိေတာ့ ၇ နာရီခြဲ
ေစာင္ေအာက္မွာ ဝင္အိပ္ေနတဲ့ အေကာင္ငယ္ေလးကိုေတာ့
မႏိုးေသးပဲ ကိုယ္လက္ သန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ဖို႔ အရင္ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့သည္
အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာေတာ့ တြန္းထုတ္ခံထားရတဲ့ ေစာင္တစ္ခ်ိဳ႕
ဟိုေကာင္ေလး အိပ္ယာမသိမ္းပဲ ထ သြားတယ္ ထင္ရဲ႕
ေစာင္ေတြကို ဆြဲ သိမ္းရင္း သတိထားမိလိုက္တာက
မေန႔က ဂ်ီမင္ေလး ဝတ္ထားတဲ့ အေပၚထပ္ အက်ႌအဝါေလးေပၚမွာ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးတစ္ေကာင္ အိပ္လို႔ေနေလရဲ႕
အဖြားတို႔က ေၾကာင္ေမြးထားတာလား... ?
ကိုယ္ကိုတိုင္က အေကာင္ေလးေတြကို မုန္းတဲ့ထဲ မပါတာေၾကာင့္ ေမာင္းမထုတ္မိ
သိုေပမယ့္ သူ တက္အိပ္ေနတာက ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕ အက်ႌေပၚမွာ
အေမႊးတစ္ခ်ိဳ႕ ကပ္မွာစိုးတာေၾကာင့္ ေၾကာင္ေလးကို အသာ ေပြ႔ခ်ီခ်လိုက္မိသည္
အခန္းအျပင္ထြက္ကာ မနက္စား စားပြဲသို႔ သြားထိုင္မိေတာ့
ဂ်ီမင္ေလးကို မေတြ႔
" ဂ်ီမင္ေလးေရာ
ဘယ္သြားလဲ "
" အိပ္ေနတယ္မဟုတ္ဘူးလား
ဒီမနက္ မျမင္မိေသးဘူး "
အန္တီေလး၏ အေျဖကို သေဘာမက်
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ အိပ္ယာ သိမ္းခဲ့တာကို
ေကာင္ေလးက မႏိုးေသးဘူးတဲ့
" အဖြား ေၾကာင္ျဖဴေလး တစ္ေကာင္
ေမြးထားတာလား "
ေရေႏြးၾကမ္း ပန္းကန္ကိုသာ ေမာ့ေသာက္ေနတဲ့ အဖြားက ည က နဲ႔ မတူစြာပဲ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ
တိတ္တဆိတ္သာ ေနရင္း ျပံဳးေနတယ္
YOU ARE READING
He's My BOO ➹
FanfictionI love you, not for what you are, but for what I am when I am with you. ▫MEOW (29.10.2021)
