บทนำ
ฉันได้เดินทางมาถึงสหรัฐอเมริกาเรียบร้อยแล้ว ประเทศแห่งอิสรภาพที่ใครก็ใฝ่ฝันอยากจะมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ รถแท็กซี่ได้แล่นมาจอดอยู่ที่อพาร์ตเมนท์เรียบๆน่าอยู่ในนิวยอร์ค มองดูแล้วราคาน่าจะถูก แต่ก็อยู่ได้ หลังจากที่ลงมาจากรถแท็กซี่แล้ว ฉันกับพี่สาวก็ช่วยกันขนของขึ้นไปไว้ที่อพาร์ทเมนท์
“ถ้าจัดของเสร็จเดี๋ยวพี่พาไปดูที่โรงเรียนก่อนเปิดเทอมนะ แล้วหลังจากนั้นเราก็มาดูกันว่าจะต้องซื้อของอไรมาใช้บ้าง” พี่สาวพูดขึ้น ขณะที่กำลังเดินผ่านไปในประตู พี่สาวของฉันน่ะได้ทุนเรียนฟรีที่มหาวิทยาลัยบอสตัน พี่เค้าเรียนตอนนี้อยู่ปีสองแล้ว แล้วจู่ๆพ่อแม่ก็บอกกับพี่ว่าให้พาฉันมาด้วย เพราะปีที่แล้วฉันจบม.3 ที่ไทยพอดี
“โอเคเลย จะได้ไปเที่ยวดูเนอะ น่าสนุกดี” ฉันพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นที่จะได้ไปเยี่ยมดูโรงเรียนใหม่ที่เปิดเทอมในอีกสองวันข้างหน้า
เมื่อเดินเข้ามาถึงห้องพักในอพาร์ทเมนท์ดีแล้วดูน่าอยู่กว่ามองจากข้างนอกอีก สะอาด เป็นระเบียบ แถมยังให้กลิ่นหอมมาให้ชื่นใจอีก
“พี่ทำความสะอาดเองหรือเปล่าเนี่ย” ฉันถามขึ้น
“เปล่าหรอก มีแม่บ้านมาทำให้น่ะ” พี่ฉันพูดขึ้นพลางกับยิ้มไปด้วย และฉันก็เชื่ออย่างนั้นว่าพี่คนนี้ไม่ทำสะอาดขนาดนี้หรอก
“อ๋อ โอเค ราคาถูก แถมยังสบายอีกด้วย ดีจังเลยเนอะ”หลังจากพูดจบพี่ก็พยักหน้าและยิ้มเห็นด้วย
เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้ว จัดของเสร็จซักที ตอนนี้เราสองคนกำลังจะออกไปดูโรงเรียน ที่ฉันจะต้องไปเรียนในอีกสองวันข้างหน้า น่าตื่นเต้นชะมัด
และแล้วเราก็มาถึงโรงเรียนไฮสคูลในนิวยอร์ค พี่สาวของฉันพาเข้าไปที่ห้องครูใหญ่ ซึ่งเป็นธรรมดา ทุกโรงเรียนที่ครูจะต้องมาโรงเรียนก่อนนักเรียน เราเดินเข้าไปนั่งพูดคุยกับครูใหญ่เกี่ยวกับเรื่องนักเรียนที่มาจากจากประเทศไทย และจะปรับตัวเข้าที่นี่ได้มั้ย และสังคมวัยรุ่นที่นี่ออกจะยุ่งยากในการปรับตัวเข้าหาแต่ละคน
