บทที่ 1
-เปิดเทอมวันแรก –
พี่สาวขึ้นรถแท็กซี่มาเป็นเพื่อนเพื่อมาส่งฉันที่โรงเรียน และเมื่อถึงโรงเรียนนั้นทำเอาฉันทึ่งกับที่นี่จริงๆ ที่นี่มีแต่คนสวยๆหล่อๆ เหมือนกับฝรั่งที่เจอในเฟสบุ๊คหรือดูในหนังเลย มันให้อารมณ์เหมือนกับตัวเองอยู่ในเรื่อง Awkward ไม่ก็ Mean Girl แต่มาคิดๆดูมันก็ไม่ใช่ทั้งสองอย่างนั่นแหละ ฉันมองไปทั้งด้านซ้ายทั้งด้านขวาเจอแต่คนหล่อๆ ทำให้ฉันเขินเป็นบ้าเลย และฉันก็ไม่ชอบโมเม้นท์แบบนี้เอาซะเลย มันมักทำให้ฉันอึดอัด และมันก็ทำให้ฉันเสแสร้ง ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ก็เถอะ ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนนี้แล้ว เดินกลับออกไปก็ไม่ได้ด้วยสิ
“พี่เดินมาส่งแค่นี้นะ ที่เหลือก็ช่วยตัวเองละกัน หาเพื่อนเยอะๆนะ” พอเดินผ่านประตูมาแค่ก้าวสองก้าวพี่ฉันก็บอกเอาแบบนี้
“แค่นี้เองหรอ? นี่ครั้งแรกของหนูเลยนะ” ฉันพูดขอร้องพี่สาวอีกครั้งเผื่อจะได้
“ไม่ได้หรอก พี่ต้องรีบไปที่มหา’ลัยน่ะ บาย” พี่ฉันโบกมือลา แล้วก็หันหลังกลับไปโดยที่ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย
ฉันหน้าบึ้งแล้วก็มุ่งหน้าตรงไปที่อาคารเรียนโดยพยายามที่จะไม่สนใจคนรอบข้างทีทำกิจกรรมต่างๆนาเพื่อรอออดของวิชาแรกดังขึ้น แต่แล้วฉันต้องหยุดชงักเพราะมีคนคนนึงทักฉันขึ้น
“ไง ยัยคนเอเชีย” เมื่อฉันหันไปมองต้นเสียงก็ต้องพบว่าเป็นผู้ชายสองคนที่ห้างเมื่อสองวันก่อน
“สวัสดี” ฉันพูดทักทายเพื่อไม่ให้เสียมารยาทและทำท่าทางเหมือนกับจะรีบเดินไปข้างหน้า
“เดี๋ยวๆจะไปไหนล่ะ ฉันยังไม่รู้จักชื่อของเธอเลยนะ” ผู้ชายที่เคยชมว่าฉันน่ารักพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เดี๋ยวพวกนายก็จะได้รู้จักเองนั่นแหละ” ฉันแกล้งยิ้มใสใสให้ แล้วก็เปลี่ยนเป็นหน้าเดิมทันที
