Kendimi yan sokağa attım. Var gücümle koşuyordum. Korku nefesime işlemişti. Dehşet içinde gördüğüm her kapıyı çalıyor, yardım çığlıklarına boğuluyordum ama kapıyı açan kimse olmuyordu. Bacaklarım işlevlerini yitirmiş, kalbim durmak üzereydi. Gittikçe karanlığa bürünen sokaklarda çaresizce koşturuyordum. Kavşağı dönünce çıkmaz bir sokağa girdiğimi farkettim. Geri dönmek için çok geçti.
Taktığı maskeyle yüzünü gizlemişti. Uzun boyuyla heybetli dururken ne kadar tehlikeli olduğunu düşündüm. Elinde tuttuğu paladan damlayıp asfalta yayılan kan oldukça dehşet vericiydi. Sol tarafımda yangın merdiveni olduğunu farketmemle tırmanmaya başlamam bir oldu derken henüz bir kaç basamak çıkmıştım ki bacağımdan yakaladı. Ellerimle merdiven korkuluklarını sıkıca kavradım ve boşta kalan bacağımla bir tekme savurdum,omzuna denk geldi. Bu elinden kurtulmam için fazlasıyla yetmişti fakat henüz ondan tam anlamıyla kurtulabilmiş sayılmazdım. Öne doğru atıldım, ağrıdan kıvranan bacaklarıma rağmen hızla merdivenleri tırmanmaya koyuldum. Çatıya çıktım , şimdi nereye gidecektim ? Buz gibi havada titriyordum.
Gözlerimden süzülen birkaç damla yaşı elimle sildim. Sağ taraftaki kapıya doğru koştum. Şanslıydım ki kapı kilitli değildi, biraz zorlayınca açıldı. İçeri girdim, tam kapıyı kapatmıştım ki palayı kapı aralığına soktu. Şok geçirdim korkudan inliyordum. Biraz daha zorlasa aklımı yitirebilirdim. Herşeye rağmen sırtımı kapıya , ayaklarımı da yere dayayarak tüm gücümle kapıyı ittirdim. Aradaki palayı çekti , kapı kapandı. Bense hala ittirmeye devam ediyordum. Sakinleşmek için birkaç derin nefes aldım. Bedenimi dizginlemeye çalışıyordum. Pes etmiş gibi görünüyordu. Rahatlamaya başlamış ceptelefonumdan polisin numarasını tuşluyordum ki göğsümde şiddetli bir ağrı hissettim. Dikkatlice bakınca göğsümden ucu fırlamış palayı gördüm. Boğuk bir çığlık attım. Palayı ahşap kapının arkasından sokmuştu. Kapıyı delip geçen pala göğsümü de delip geçmişti. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Nefessiz kalmıştım, içimde bir sıkışma vardı derken palayı çekti , kanlar içinde yere yığıldım. Elimle yaranın üzerine bastırdım, kanama çok şiddetliydi. Ağzıma dolan kan ne konuşmama izin veriyordu, ne de nefes almama. Bedenimin iyiden iyiye ağırlaştığını hissettim. Hareket edemiyordum, bedenim tutulmuştu adeta. Yorgun ve aşırı uykuluydum. Göz kapaklarım bir perde gibi indi. İçinde bulunduğum dünya karanlığa büründü yavaşça. Karanlıktı.. vede soğuk !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pala
Horror..Taktığı maskeyle yüzünü gizlemişti. Uzun boyuyla heybetli dururken ne kadar tehlikeli olduğunu düşündüm. Elinde tuttuğu paladan damlayıp asfalta yayılan kan oldukça dehşet vericiydi..
