Maybe Next Time

MNT 3

There's something in me that wanna touch his black wavy curtained hair, so I did. This feels so familiar because when I was young I used to do this to my childhood friend.

 WAIT!

childhood friend..

AH RIGHT!! Siya 'yun!

My friend! Lhee! As in Lheezter Sampayne!

"I missed you," there I saw his smile. Haven't seen that for 11 years.

My first childhood secret crush and first bestfriend.. is finally back.

Pabiro ko siyang sinuntok sa dibdib, "Bakit hindi mo sinabing uuwi ka ngayon?" pagmamaktol ko. Bukod kasi sa mga  kuya ko, si Lhee ay isa din sa mga taong kung ituring ko ay reyna. Nagkakilala kami kasi magkapit-bahay  kami noon pero bigla nalang silang umalis sila ng bansa.

Ayaw sabihin bakit kaya 'di na ako nangulit pa at simula din ng lumipat sila sa Canada, sa social media nalang kami nakakapag-usap.

"Para surprise! Dapat nga bukas pa kita pupuntahan kaso wala. Nakita mo na ako kaya nilapitan na din kita," Bakit parang galit ka? Pero 'bat parang kasalanan ko? Parang kasalanan ko.. by Bobbie from Four Sisters and a Wedding. 

"By the way, happy birthday Cajean and.. wala akong gift sayo kasi nasa bahay. Dadalawin ko naman  sila Tito bukas kaya bukas ko nalang din ibibigay sayo," 

"Makulit ka din 'no? Sabi ng CALI! Hindi Cajean. Pero sige, thank you," Cajean ng Cajean e ang layo naman sa pangalan ko na Jean Cali. Tapos ang baduy pa!

"Ehem!" Munti ko ng makalimutang may kasama pala ako. 

"Nga pala, kaibigan ko-" Muntik na akong nag-tumbling dahil sa pag-tulak ni Biann saakin. I gave her a what's-your-problem-look. "Kaibigan lang? walang best?" bulong ng reklamadora.

"Biann, my BESTfriend," sinadya kong idiin ang pagkakassabi ng 'best' baka kasi may mag-reklamo nanaman. "and this is my bestfriend since chilhood, Lheezter," after the introduction ceremony, nag-usap pa kami. Matagal din 'yun lalo na medyo may katagalan na din since nung last naming usa. Inihatid na kami ni Lhee sa mga bahay namin nung napansin namin na dumudilim na. Ako ang natira kasi mas malapit daw condo niya sa bahay. Hindi na kami umangal at nagpabebe pa para makatipid sa gastusin.

May kalayuan ang byahe pero parang ang bilis lang dahil siguro napasarap ang pagk-kwentuhan namin. 

"Thanks Lhee, and welcome back," I said before opening our gate.

He just smiled. I waited for him to leave before goin inside. 

Sa loob ng bahay parang may kakaiba akong charisma na nararamdaman. Charisma ng mga chismosa.

At hindi ako nagkamali. Right foot palang ata ang nakita nila pero dinagsa na agad ako ng mga tanong.