Dranas Günlükleri

5.BÖLÜM - Heasenon Kalesi'ne Yolculuk 1

Kharum'la uzun zamandır yoldaydık ve Kan Vadisi yakınlarında mola verdik.Yolculuk pek rahat olmamıştı.Kayacıllar'ın topraklarından geçerken anahtarı farkettirmeden geçmek gerçekten çok zor olmuştu.Ama söyleyebilirim ki Kayacıllar'ın yaşadığı Alpheis Dağları muhteşemdi.Irkların arasındaki çekişme bittiği zaman orayı tekrar görebilmek istiyorum.Eğer sağ kalırsam...

- Johan! Herşey yolunda mı?

- Bilmiyorum dostum.Sadece kafamda oluşan soruların cevabını öğrenmek istiyorum.

Kharum onaylarcasına kafasını eğerek salladı.Yola çıkalı bir hafta olmuştu.Bineklerimiz de bizde yorulmuştuk.Sarkyon topraklarının sıcaklığı her tarafı etkiliyordu.

- Geceyi istersen burda geçirelim Johan.

- Bencede.

Atlarımızı bağlayıp kamp ateşini kurduk.Biraz yemek yedikten sonra farkettiğimde hava az önceki aydınlığını yavaş yavaş kaybediyordu.

- Nöbetleşe uyuyalım Kharum.

- Haklısın.İlk nöbeti ben alırım.

Biraz ateş başı sohbetinden sonra hava epey karardı ve ben uykuya çekildim.

"Gün doğuyor Johan.Sen Dranas'ın son şansı olan anahtarın taşıyıcısısın.Onun kötü ellere geçmesine izin verme Johan.Johan.Johan.Johan!"

Çığlıklarla uyandım ve uyandığımda Kharum'u göremedim.Atı olduğu yerde duruyordu.Hızlıca doğrulup kılıcıma sarıldım ve Kharum'u aramaya çıktım.Güneşin doğmasına epey zaman vardı ama Kharum ortada yoktu.Adını söyleyerek bağırdım.Cevap gelmiyordu.Koşmaya başlamıştım.Dört kez bağırdıktan sonra "Johan!Burdayım." diye seslendi.Sesin geldiği noktaya doğru koştum ve Kharum çalılıkların arasından çıktı.

- Noldu Kharum!?

"Sadece tuvaletimi yaptım." dedikten sonra gülmeye başladı ancak ben gülmüyordum.Kharum gülmeyi bıraktı ve:

- Üzgünüm dostum.

- Önemi yok ancak beni gerçekten korkuttun Kharum.

Kampa geri döndük.Nöbet sırası bendeydi ancak rüyalarım beni çok rahatsız ediyordu.Yolculuğum boyunca bu rüyalar peşimi bırakmamıştı.Umuyorum Toan'ın dediği gibi Krania benim kafamdaki soruları cevaplayabilir.