ကျွန်တော်စဥ်းစားမိပြီကျွန်တော် dairyရေးရမလား
မဟုတ်ဘူးရေးရမယ် တစ်ချိန်မှာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူတွေနက်တွေ့ရင်လုပ်ချင်တာတွေ ဖြစ်ချင်တာတွေ သွားချင်တာတွေချရေးရမယ်
အက်လိုအတွေးတွေနက်ပဲ ဒီညလေးကိုကျွန်တော်ဖြတ်သန်းလိုက်တယ်
ဟော
ရောက်လာပြန်ပါပြီနောက်တစ်နေ့မနက်
ထုံးစံအတိုင်း mommyကတော့လာနှိုးပါတယ်
ရေးမိုးချို့ပြီးကျောင်းသွားဖို့ပြင်ရတာပေါ့
ဒါမက်ကျွန်တော့အနာကကိုက်လာတယ်ဗျ
ချုပ်ထားရတာဆိုတော့သိပ်ပြီးလှုပ်ရှားမရသေးဘူးရယ်
ကျွန်တော်လည်းနာနေတဲ့အနာကိုလျစ်လျူရှုပြီးလုပ့သင့်တာလုပ်ပြီးကျောင်းလာတယ်
ဒါပေမဲ့ထူးဆန်းတယ် taeဒီနေ့သူ့အိမ်ကိုပုံမှန်ကလိုမလာဘူး
အက်တာနက်ပဲ ကျွန်တော်လည်းသူ့အိမ်လိုက်သွားတာပေါ့
ဘဲတီးလိုက်တယ်
ဟောထွက်လာပါပြီ တံခါးလေးအမြန်လာဖွင့်ပေးတယ်
ကျွန်တော်မေးလိုက်တယ်"ဘာဖြစ်လို့နောက်ကျတာလဲဆိုတော်"
"နောက်ကျတာမဟုတ်ဘူးတဲ့ သူသွားစရာရှိလို့တဲလေ
ဖုန်းဆက်ပြောမလို့ပေမဲ့ ဖုန်းအားမရှိလို့တဲ့ နေ့လည်မှကျောင်းလာခဲ့မယ်တဲ့"လေ
ကျွန်တော်လည်းတစ်ယောက်တည်းလာရတာပေါ့
မကြာပါဘူးဟိုတစ်နေ့ကကျွန်တော့ကိုစက်ဘီးနက်တိုက်မိတဲ့သူ
ဒီတစ်ခါတော့သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်တော့ဘူးက
နောက်တစ်ယောက်အဖော်နဲ့ ကျွန်တော့်ရှေ့ကိုစက်ဘီးထိုးရပ်လိုက်တယ် ကျွန်တော်ကြောင်မိသွားတယ်
ဘာများလုပ်မလို့လည်းပေါ့
ပြီးတော့သူစက်ဘီပေါ်ကဆင်းပြီကျွန်တော်ဆီလာတော့ကျွန်တော် သူ့ကိုငေးမိတယ် သူချောင်းဟန့်သတိမပေးခင်ထိပေါ့😑
Boy
"အဟန့် ဟန့်..."
Jimin
"အော်ဟုတ်ကဲ့ ဘာများဖြစ်လို့လည်းမသိဘူးခင်ဗျ"
Boy
"ဟိုတစ်နေ့က စက်ဘီးနက်တိုက်မိတ်မင်းထင်တယ်
မင်းကိုဆေးဖိုးပြန်ဆက်ချင်လို့"
Jimin
"ဗျာ အာရပါတယ် ကျွန်တော်အဖေကဆရာ၀န်ပဲ
ကျွန်တော်ပိုက်ဆံမပးကုမ်ပါဘူးဗျ အဆင်ပြေပါတယ်"
